Zawartość
Baytril jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania do stosowania u zwierząt domowych i zwierząt domowych. Jest produkowany przez dział zdrowia zwierząt firmy Bayer i jest przewidziany do leczenia różnego rodzaju zakażeń, a także profilaktyki u zwierząt hodowlanych. Dostępne są różne preparaty, w tym płynne, które można dodawać do wody lub żywności, tabletek smakowych, normalnych tabletek i roztworu do wstrzykiwania.
Cel
Baytril stosuje się w leczeniu zakażeń skóry, dróg moczowych i układu oddechowego u psów i kotów. Jest skuteczny przeciwko bakteriom Gram-ujemnym i niektórym Gram-dodatnim zakażeniom bakteryjnym, w tym wywołanym przez Escherichia coli, Staphylococcus intermedius, Klebsiella pneumoniae i Proteus mirabilis. Jest również stosowany w leczeniu zakażeń u drobiu, głównie w zakażeniach układu oddechowego. U bydła i świń Baytril stosuje się głównie w leczeniu zapalenia sutka, choroby jelit i zakażeń układu oddechowego.
Rozważania
Baytril, podobnie jak wszystkie antybiotyki, nie jest skuteczny w leczeniu zakażeń wirusowych, chyba że wystąpi wtórne zakażenie bakteryjne. Ze względu na ryzyko bakterii opornych na antybiotyki nie powinno się go stosować, chyba że wyraźnie wskazano. Baytril może zwiększać stężenie teofiliny u zwierząt, dlatego należy zachować ostrożność, gdy leki te są przyjmowane w tym samym czasie. Sukralfat może ograniczać wchłanianie Baytrilu; leki te należy przyjmować w odstępie co najmniej dwóch godzin. Przyjmowanie Baytrilu z cyklosporyną może zwiększać ryzyko uszkodzenia nerek spowodowanego przez cyklosporynę; inne antybiotyki powinny być brane pod uwagę u zwierząt, które mają cyklosporynę.
Efekty uboczne
Baytril zwykle nie powoduje widocznych skutków ubocznych, ale niektóre zwierzęta mogą odczuwać nudności, tracić apetyt, mieć biegunkę lub wymioty, gdy są leczone tym lekiem. Te działania niepożądane występują znacznie częściej, gdy stosowane są wysokie dawki. Ponieważ Baytril wiąże się z uszkodzeniem chrząstki u szczeniąt, nie powinien być przepisywany dla psów w wieku poniżej ośmiu miesięcy, chyba że jest to absolutnie konieczne. Efekt ten nie był obserwowany u innych zwierząt. W moczu zwierząt przyjmujących Baytril mogą pojawić się kryształy kwasu moczowego; chociaż klinicznie nieistotny, ten efekt może zmienić wyniki badań laboratoryjnych. Baytril jest związany z uszkodzeniem siatkówki podczas stosowania u kotów, chociaż efekt ten jest rzadki i ryzyko zwykle nie wyklucza stosowania tego leku.
Czas użycia
Baytril jest zwykle przepisywany raz dziennie na czas trwania leczenia - zwykle 5 do 10 dni. Gdy infekcja jest szczególnie ciężka, można ją przyjmować do 30 dni. Cały czas leczenia należy zakończyć, nawet jeśli objawy już nie występują. Gdy Baytril jest stosowany w leczeniu zwierząt, mięso i jaja produkowane przez leczone zwierzęta nie powinny być sprzedawane do spożycia do czasu upłynięcia wystarczającego okresu od ostatniego podania produktu. Ten okres oczekiwania jest dostosowywany przez Ministerstwo Rolnictwa i opiera się na czasie, jaki zajmuje wszystkie leki, z wyjątkiem medycznie nieistotnej ilości, która ma być wyeliminowana z tkanek.
Historia
Aktywnym składnikiem preparatu Baytril jest enrofloksacyna, antybiotyk chinolonowy trzeciej generacji. Został odkryty w 1980 roku przez naukowców z Bayer, Grohe i Peterson. Enrofloksacyna jest stosowana wyłącznie w leczeniu zwierząt, ale inne chinolony są stosowane w medycynie ludzkiej. Pierwszy z chinolonów, kwas nalidyksowy, został odkryty w 1962 r. I stosowany w leczeniu zakażeń nerek. Ten kwas został odkryty przypadkowo podczas opracowywania leków przeciwmalarycznych.
