Zawartość
W wiązaniu jonowym między atomami jeden atom pobiera jeden elektron od drugiego i staje się ujemny, podczas gdy jego partner staje się dodatni. Dwa atomy są następnie połączone przez ich przeciwne ładunki. W przeciwieństwie do wiązania kowalencyjnego, dwa atomy dzielą parę elektronów. Jednakże, jeśli atom ma większą atrakcyjność nad elektronami - właściwość znana jako elektroujemność - stanie się częściowo ujemna, a wiązanie będzie uważane za część jonową.
Instrukcje
-
Poszukaj wartości elektroujemności elementów, które mają dwa sąsiednie atomy, które dzielą wiązanie. Ogólnie można znaleźć wartości elektroujemności w układzie okresowym lub na wykresach w podręcznikach do chemii i podręcznikach. Na przykład, jeśli wybierzesz związek kwasu bromowodorowego (HBr), musisz sprawdzić wartość elektroujemności wodoru (H wynosi 2,1) i bromu (Br wynosi 2,8).
-
Odejmij najniższą wartość elektroujemności od najwyższej wartości, aby znaleźć różnicę między nimi. W przypadku HBr różnica wynosi 2,8 - 2,1 = 0,7.
-
Oblicz charakter jonowy wiązania między dwoma atomami według następującego wzoru: 1 - e ^ [(-0,25) (X ^ 2)], gdzie „X” jest różnicą elektroujemności, którą właśnie napotkałeś. Termin „e” w tym równaniu jest stałą matematyczną znaną jako liczba Eulera, a większość kalkulatorów naukowych zawiera tę funkcję. W przykładzie HBr obliczenia są następujące: 1 - e ^ [(-0,25) (0,7 ^ 2)] = 1 - e ^ (-0,1225) = 1-0,88 = 0,12
-
Pomnóż obliczoną wartość przez 100, aby uzyskać procentowy charakter jonowej więzi. W tym przypadku pomiędzy dwoma atomami HBr wynosi 100 x 0,12 = 12%.
Jak
- Elektroujemność pierwiastków zwiększa się, przechodząc w górę i na prawo od układu okresowego, przy czym fluor ma najwyższą wartość.
Czego potrzebujesz
- Tabela wartości elektroujemności pierwiastków
- Kalkulator
