Zawartość
Termin „Acid Rain” został stworzony w 1872 roku przez angielskiego naukowca Roberta Angusa Smitha. Odkrył, że roślinność może zostać uszkodzona przez opady zawierające cząstki kwasu, a większość występowania kwaśnych deszczów wystąpi wraz z rozwojem przemysłu w miastach i miastach. Jednak w ciągu pierwszych 100 lat później kwaśne deszcze uznano za problem środowiskowy, który może również spowodować znaczne szkody w budowanych przez człowieka konstrukcjach, w tym pomnikach i posągach.
Identyfikacja
Pod względem chemicznym kwaśne deszcze klasyfikuje się jako takie, gdy opady mają wartość pH mniejszą niż 5,6. Substancje chemiczne i związki zawarte w wodzie deszczowej zawierają duże ilości kwasu azotowego i siarkowego, które powstają podczas spalania paliw kopalnych i uwalniania ich do atmosfery. Te niebezpieczne kwasy pochodzą ze sztucznych źródeł, takich jak zakłady przemysłowe, maszyny i samochody, ale także zakłady energetyczne.
Kamień
Kwaśne deszcze wpływają na materiały kamienne, tradycyjnie stosowane w rzeźbie pomników i posągów, w tym marmuru i wapienia. Większość materiałów kamiennych składa się z węglanu wapnia, który rozpuszcza się w kwasie siarkowym zawartym w kwaśnym deszczu. Inne składniki kwaśnego deszczu wytrącają się na marmurze i wapieniu, a osad ciężkich kryształów zwany gipsem. Kryształy rozbijają części posągu lub pomnika. W obu przypadkach kamień ulegnie erozji i zniszczy pomnik. Większość zabytków i posągów w USA jest wykonana z marmuru lub wapienia, w tym Capitol w Waszyngtonie D.C ..
Metal
Pomniki i posągi mogą być również wykonane z różnych metali, takich jak mosiądz, miedź, żelazo lub stal, które mogą ulec zniszczeniu w wyniku działania kwaśnego deszczu. Gdy kwas wchodzi w kontakt z metalem, zachodzi reakcja elektrochemiczna. Metal traci elektrony i przechodzi w inną formę, czyniąc go rozpuszczalnym. Jest to widoczne przez korozję lub utlenianie. Im bardziej posąg jest narażony na kwaśne deszcze, tym większa jest możliwość uszkodzenia powierzchni, ponieważ utlenianie koroduje i niszczy cały metal.
Rozwiązanie
Jednym ze sposobów zmniejszenia uszkodzeń zabytków i posągów spowodowanych kwaśnym deszczem jest użycie materiałów odpornych na kwasy. Granit jest znany ze swojej trwałości i jest tradycyjnie stosowany do podłóg i powierzchni, które są często narażone na działanie substancji kwaśnych, takich jak blaty kuchenne. Obecnie coraz częściej zastępuje marmur i wapień budową pomników i rzeźb. Przemysł metalurgiczny opracował szereg nowych materiałów, które okazały się bardziej odporne na kwasy i korozję niż produkty tradycyjne. Inne środki ochronne to kwasoodporne powłoki i żywice, które chronią kamienie i metale przed przenikaniem kwaśnych deszczy. W międzyczasie Agencja Ochrony Środowiska (EPA) opracowała program „Kwaśny deszcz”, który pomaga zmniejszyć emisję dwutlenku siarki i tlenku azotu, odpowiedzialnych za większość uszkodzeń zabytków i rzeźb. Program nakłada roczne limity emisji na przemysł, który wytwarza najbardziej szkodliwe substancje.
