Zawartość
Mike Tyson był jednym z najbardziej zażartych zawodników wagi ciężkiej z jednym z najsilniejszych ciosów w historii boksu. Pomimo kilku problemów w ringu i poza nim, później w swojej karierze ćwiczył rygorystycznie podczas wspinaczki po schodach.
Trening siłowy
Mike Tyson zaczął trenować jako nastolatek. Po śmierci matki, gdy miał 16 lat, Tyson został uczniem trenera Cusa D'Amato, który trenował mistrza Floyda Pattersona i wielu innych zawodników. Szybko zobaczył ogromny potencjał bojownika i stał się rodzajem zastępczego ojca dla Tysona. Wprowadził cię także w ciężki program treningowy. Jednym z elementów był trening siłowy. Tyson śledził program obejmujący 2000 przysiadów, 500 nurkowań, 500 pompek i 500 wzruszeń z 30-kilogramowym batonem. Siedem dni w tygodniu.
Trening prędkości i odporności
Podobnie jak większość zawodników, Tyson uciekł rano, zanim udał się na siłownię, aby sprawdzić swoją siłę i umiejętności. Pobiegłem pięć mil dziennie, żeby budować opór. Jednak przed swoimi długimi biegami wykonał sprinty z interwałami i skrzyniami plyometrycznymi. Sprinty interwałowe pomagały budować szybkość i szybkość, a także wytrzymałość, a odbijanie skrzynek pomogło zbudować siłę jego ciosów.
Sparing
Tyson wyróżniał się spośród innych bokserów podczas sesji sparingowych, przygotowując się do walki. Większość zawodników odbyła sparingi przez dwa lub trzy dni w ciągu sześciu tygodni poprzedzających walkę. Tyson codziennie robił podwójne sparingi. Zrobił dziesięć rund rano z kilkoma partnerami i po 4 do 6 rundach późnym popołudniem. Największym problemem Tysona w rozwijaniu jego talentu było znalezienie wystarczającej liczby partnerów sparingowych. Gdy stał się bardziej wykwalifikowany i wybuchowy w ringu, zranił swoich partnerów uderzeniami, a wielu obawiało się wejść z nim na ring.
Ostatnie lata
Wielu walczących fanów było zahipnotyzowanych zdolnością Tysona do eliminowania przeciwników. Myśleli, że jest po prostu utalentowany i może wejść na ring i pokazać swoją siłę, kiedy tylko chce. Tyson miał 37 kolejnych zwycięstw na początku swojej kariery, ale po przegranej porażce z Jamesem „Busterem” Douglasem w 1990 r. Powrócił do rygorystycznych metod treningowych. Nie wymagając dalszego szkolenia, Tyson zaczął wykazywać słabość na ringu, którą badali przeciwnicy tacy jak Douglas, Lennox Lewis i Evander Holyfield.
