Zawartość
Delfiny to jedne z najbardziej złożonych i inteligentnych zwierząt w oceanach. Niesamowita prędkość, zwinność i umiejętność nurkowania na ponad 300 metrów bez konieczności oddychania więcej niż jeden raz czynią z nich niezwykłe stworzenia. Jednak te cechy nie pojawiły się z dnia na dzień. Potrzeba było milionów lat ewolucji, zanim pojawiły się specyficzne adaptacje odpowiedzialne za pomoc delfinom w przetrwaniu w tym środowisku.
Kształt szkieletu i płetw
Delfiny mają szkielet w kształcie torpedy lub łuku, który był adaptacją prostych figur. Ten kształt pomaga szybciej i łatwiej pływać podczas ucieczki przed drapieżnikami. Płetwy grzbietowe i piersiowe to adaptacje struktur kostnych do innych zbudowanych z twardej chrząstki. Wewnątrz tych płetw znajdują się mięśnie, które pozwalają im zginać się, aby zmienić kierunek przepływu wody, a tym samym poprawić zwinność delfinów.
Wlot tlenu
Aby zmagazynować tlen podczas nurkowania, delfiny przeszły dwa rodzaje adaptacji. Pierwsza dotyczy spadku tętna podczas nurkowania - zaledwie 12 uderzeń na minutę - a część krwi z innych części ciała kierowana jest do serca, płuc i mózgu, co poprawia efektywność przyswajania tlenu. Drugi dotyczy specjalnego białka występującego w mięśniach delfinów, zwanego mioglobiną, które jest odpowiedzialne za magazynowanie tlenu, gdy zwierzę bardzo go potrzebuje, na przykład podczas nurkowania.
Skóra i tłuszcz
Skóra i tłuszcz delfinów również uległy adaptacji. Skóra na powierzchni jest bardzo gładka, co zapobiega nadmiernemu tarciu podczas pływania, a to pozwala im poruszać się z większą szybkością i zwinnością. Pod skórą znajduje się gruba warstwa tłuszczu, która nie tylko nadaje ciału dynamiczny kształt i pomaga w pływaniu, ale także utrzymuje zwierzę w cieple w lodowatych wodach oceanów.
Wzrok
Większość stworzeń morskich nie ma dobrego widzenia, ale badania wykazały, że delfiny widzą dobrze nad i pod wodą; widzą co najmniej 3 metry w powietrzu i około 2 metry pod wodą. Z biegiem lat w oczach tych zwierząt nastąpiły pewne adaptacje, aby mogły poradzić sobie z nieprzyjaznym środowiskiem, w tym z oleistą wydzieliną z oczu, która chroni przed surowymi żywiołami z oceanu oraz widzeniem w nocy, co pozwala im łatwiej polować w nocy.
