Zawartość
Jeden z siedmiu cudów starożytnego świata, Świątynia Zeusa w Olimpii w Grecji, był domem dla niesamowitej figury Zeusa, ostatniego dzieła wielkiego rzeźbiarza Fidiasza. Aby jak najlepiej wykorzystać ekspozycję rzeźby, wnętrze świątyni było na tyle szerokie, że pasowało do niego, a podłoga i sufit zaprojektowano tak, aby odzwierciedlały i podkreślały jego piękno. Chociaż świątynia została specjalnie zaplanowana dla posągu, świątynia ma swoją własną zasługę za ukazanie pięknej architektury.
Kolumny
Ogromny rozmiar dla kamiennego budynku, świątynia ma średnio około 20,7 m wysokości, 29 m szerokości i 71,6 m długości. Wiadomo, że co najmniej 13 kolumn otaczało jej zewnętrzną stronę na każdym większym boku. Wyrzeźbione z tego samego jasnego białego wapienia reszty Świątyni, filary zawierały dwadzieścia żłobionych rzeźb, które zsuwały się od góry do podstawy każdego, błyszcząc w słońcu. Kolumny były zwężone, węższe u góry niż u dołu. Stworzyło to złudzenie, że dach był większy niż podstawa świątyni.
Dach
Dach pierwotnie składał się z marmurowych płytek Paros. Gruby marmurowy parapet podtrzymywał ostry trójkątny wzór. Obrzeże sufitu składało się z 40 głowic lwa ustawionych w jednej linii, chociaż niemożliwe jest określenie rzeczywistej liczby z powodu uszkodzeń świątyni spowodowanych przez trzęsienia ziemi, pożary i inne nieszczęścia, które miały miejsce przed rozpoczęciem współczesnych badań. Z biegiem czasu, różne materiały były używane do pęcznienia i zastępowania oryginalnej konstrukcji. Rzymianie, na przykład, zastąpili czerwone marmurowe płytki marmurem Pentelic około 100 roku ne, a głowy lwów poddawano ciągłym naprawom i wymianom różnych dostępnych materiałów, w tym białego marmuru, miedzi, a nawet drewna.
Struktura ogólnie
Pierwotnie złożona z gładkich marmurowych bloków, świątynia została podzielona na trzy oddzielne pokoje z różnymi dekoracjami w każdym. Hol wejściowy, portyk, miał mozaikową podłogę złożoną z zaokrąglonych kamyków, które tworzyły morską scenę boga Tritona. Drugi pokój, naos, miał siedem filarów po każdej stronie, z lustrem wodnym zbudowanym na szczycie marmuru, odzwierciedlającym Statuę Zeusa. Ostatni pokój, opistodome, miał niewiele dekoracji, ale miał ustawione w szeregu ławki, aby zapewnić społeczeństwu miejsce do zebrania się po wizycie w pozostałej części budynku. Pod każdym względem sufit był wykonany z drewna.
Pedimenty
Szczyty (trójkątne końce łukowatego dachu) zdobiły posągi. Fronton wschodni reprezentował scenę z pierwszej olimpiady: wyścig samochodowy między Enomau i Pélope, dwoma greckimi królami, których rywalizację oceniał Zeus, który siedział na środku sceny. Fronton po zachodniej stronie reprezentował mityczne uroczystości weselne Pirithusa, z nim samym i Tezeuszem, sprzymierzonymi królami Grecji, usiłującymi ocalić gości centaurów. W tej scenie obecny jest również bóg Apollo, chociaż jego rola w tym jest omawiana przez historyków.
