Zawartość
Imperium Brytyjskie było największym imperium, jakie kiedykolwiek widziała historia. Brytyjska dominacja zaczęła się rozszerzać na wszystkie zakątki globu od XVI wieku.Podbili ziemie holenderskie, hiszpańskie, portugalskie i francuskie. Jednocześnie prawdą było, że „słońce nigdy nie zachodziło nad Imperium Brytyjskim”, ponieważ ich domeny rozszerzyły się tak daleko na całym świecie, że w ciągu dnia zawsze mieli pod swoją kontrolą ziemię.
Ameryka północna
W Ameryce Północnej Stany Zjednoczone i Kanada były największymi posiadłościami Imperium Brytyjskiego. W 1670 r. Brytyjscy osadnicy zamieszkiwali Nową Anglię, Wirginię i Maryland w Stanach Zjednoczonych oraz Nową Szkocję w Kanadzie. Kolonie północnoamerykańskie szybko prosperowały, ponieważ miały obfite zasoby naturalne, a ich populacja szybko rosła. Chociaż Stany Zjednoczone uzyskały niepodległość w wojnie o niepodległość w latach 1775–1782, Kanada stopniowo zdobywała suwerenność, najpierw uzyskując status władz w 1867 r., A następnie uznając ją za niezależny kraj „w ramach Imperium Brytyjskiego” w 1931.
Indie
Aby skolonizować Indie, Imperium Brytyjskie utworzyło Kompanię Wschodnioindyjską, która w 1600 roku rozpoczęła stabilizację fabryk w Indiach. Indie były kolonią Imperium do 1947 roku, kiedy to ostatecznie uzyskały całkowitą niepodległość. Pakistan, Bangladesz, Birma (Mjanma) i Cejlon (Sri Lanka) również uniezależniły się od Wielkiej Brytanii pod koniec lat czterdziestych.
Australia i Nowa Zelandia
Brytyjczycy jako pierwsi skolonizowali Australię w 1788 r. I zaczęli kolonizować Nową Zelandię w 1839 r. Pierwotnie Australia była miejscem, do którego brytyjscy przestępcy byli wysyłani statkami w celu zmniejszenia przepełnienia więzień w Anglii. Jednak później zarówno Australia, jak i Nowa Zelandia przyjęły znaczną liczbę imigrantów niebędących przestępcami. Australia otrzymała status władz w 1901 r., A Nowa Zelandia w 1907 r. Oba kraje stały się de facto niezależne w 1931 r. Wraz z Kanadą.
Afryka
Największe kolonie brytyjskie w Afryce to RPA, Egipt, Nigeria, Kenia, Sudan, Ghana i Zimbabwe. Brytyjskie posiadłości w Afryce nigdy nie były tak zamożne, jak w Stanach Zjednoczonych czy Indiach. Mimo to były strategicznie ważne. Na przykład brytyjska kontrola nad Kanałem Sueskim od 1875 do 1956 roku zapewniła Cesarstwu bezpieczny przepływ towarów z Indii do Europy. Większość brytyjskich kolonii uzyskała niepodległość w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku.
