Zawartość
Enterobacter cloacae jest najpowszechniejszą bakterią z gatunku Enterobacter, która może wywoływać choroby u ludzi. Szybko rozprzestrzenia się w wodzie, ściekach i glebie oraz w odchodach zdrowych ludzi. Są patogenami oportunistycznymi i powodują infekcje ran, dróg moczowych i układu oddechowego. Mogą powodować infekcje krwi i mózgu, zwłaszcza u osób z osłabionym układem odpornościowym. Celem terapii jest zwalczenie infekcji i zapobieganie powikłaniom.
Antybiotyki
Enterobacter cloacae ma tendencję do rozwijania oporności w trakcie leczenia, dlatego w przypadku poważniejszych infekcji należy przepisać co najmniej dwa antybiotyki jednocześnie. Antybiotyki są wybierane na podstawie testów, które pokazują, który typ jest odpowiedzialny za infekcję. Powszechnie stosowane antybiotyki obejmują piperacylinę-tazobaktam, aminoglikozydy, takie jak gentamycyna i fluorochinolony, takie jak cyprofloksacyna.
W przypadku poważniejszych infekcji antybiotyki należy podawać dożylnie co sześć do ośmiu godzin, aż do ustąpienia gorączki, po czym leki należy podać doustnie. W przypadku łagodniejszych infekcji doustne podawanie co sześć do ośmiu godzin przez 14 dni może pomóc wyleczyć infekcję.
Operacja
Zaleca się usunięcie narzędzi, takich jak cewniki, rurki dożylne lub dotchawicze, jeśli są zakażone i podejrzewa się, że są przyczyną zakażenia lub zostały zakażone. Inne zabiegi inwazyjne, takie jak drenaż ropni i usuwanie zakażonych warstw.Kryteria zabiegu chirurgicznego obejmują stopień zaawansowania infekcji oraz wielkość obszaru operacyjnego.
Terapia dożylnia
Infekcje Enterobacter cloacae, zwłaszcza w przepływie krwi, mogą prowadzić do wstrząsu i niskiego ciśnienia krwi. Płyny dożylne, takie jak sól fizjologiczna, która zawiera 0,9% chlorku sodu, podaje się pacjentom tego typu za pomocą kroplówki dożylnej i dostępu dożylnego, takiego jak igła podskórna lub cienka rurka w naczyniu krwionośnym. Antybiotyki można również podawać dożylnie jako skuteczniejszy sposób podawania leków.
