Zawartość

• Historia
• Poznawczy
• Czuły
• Psychomotor

Taksonomia Blooma (lub klasyfikacja) domen uczenia się oferuje nauczycielom i menedżerom poczucie, w jaki sposób ludzkie uczenie się można podzielić na kategorie i poszerzyć. Dzięki zrozumieniu trzech kategorii uczenia się Blooma, nauczyciele, studenci i ludzie zainteresowani rozwojem człowieka mogą lepiej zrozumieć, jak stworzyć skuteczne systemy edukacyjne, które obejmują wszystkie trzy dziedziny zaproponowane przez autora.

Ludzie uczą się w trzech głównych kategoriach lub domenach (Obrazy Comstock / Comstock / Getty Images)

Historia

Taksonomia Blooma, sposób kategoryzowania typów uczenia się, została opracowana przez edukatorów szkolnictwa wyższego, w tym Benjamina Blooma, w 1956 r. Taksonomię tę opracowano dla nauczycieli, a zwłaszcza szkolnictwa wyższego, aby pomóc im dokładnie zrozumieć, w jaki sposób uczniowie uczą się i jak przetwarzają te poszczególne rodzaje uczenia się. Bloom i komisja zasugerowali, że trzy główne kategorie (zwane również „domenami”) uczenia się są poznawcze, afektywne i psychomotoryczne.

Poznawczy

Pierwszą dziedziną nauki zidentyfikowaną przez taksonomię Blooma jest domena poznawcza, czyli nauka oparta na intelekcie lub wiedzy. Ta domena obejmuje pamięć i zdolność do zapamiętywania i rozumienia danych, stosowania informacji i syntetyzowania ich w coś nowego. Przykładem tego rodzaju wiedzy jest możliwość recytowania zapamiętanego materiału i etykiety oraz dokonywania rozróżnień między różnymi zestawami danych. Ta domena jest często związana z działalnością akademicką.

Czuły

Domena afektywna odnosi się do sfery emocji i relacji międzyludzkich. Ta domena skupia się na receptywności (chęć jednostki do bycia spostrzegawczym i słuchania innych), reagowania na zjawiska oraz zdolności do posiadania i internalizacji wartości. Przykłady tego typu inteligencji w edukacji obejmują zdolność studenta do prezentacji, uczestnictwa w grupach dyskusyjnych i etyki.

Psychomotor

Dziedzina psychomotoryczna dotyczy ciała fizycznego i tego, jak porusza się w stosunku do świata i innych. Ta domena została w mniejszym stopniu zbadana w kontekście edukacyjnym niż dwie pozostałe, chociaż ma silną rolę w wychowaniu fizycznym, sporcie, tańcu i teatrze. Obejmuje zdolność rozumienia sygnałów niewerbalnych, śledzenia reakcji kierowanych, uczenia się złożonych wzorców ruchu i manipulowania sprzętem. Przykłady tej domeny obejmują możliwość korzystania z komputera osobistego, diagramu do tworzenia modelu i uczenia się skomplikowanego kroku tanecznego.