Zawartość
Zanim zrozumiesz, jak Ritalin działa w mózgu, musisz najpierw uzyskać kilka podstawowych informacji. Mózg jest skomplikowanym narządem, złożonym zasadniczo z czterech części: mózgu, móżdżku, układu limbicznego i pnia mózgu. Mózg, czyli „mózg myślący”, jest odpowiedzialny za wyższe funkcje mózgu i jest również podzielony na cztery kategorie płatów: czołową, ciemieniową, potyliczną i skroniową. Płat czołowy jest najczęściej określany jako obszar mózgu „rozwiązujący problemy”, podczas gdy część ciemieniowa i potyliczna pozwalają rozpoznać przedmioty i zrozumieć, co się widzi. Płat skroniowy to obszar odpowiedzialny za mowę. Jest to także obszar mózgu, który umożliwia rozróżnienie różnych piosenek lub piosenek. Naukowcy ogólnie określają móżdżek jako „ewolucyjną” część mózgu. Oznacza to po prostu, że ten obszar mózgu pojawił się na długo przed tym, jak ludzie przyszli na Ziemię; wszystkie zwierzęta mają móżdżek. Układ limbiczny również składa się z wielu części. Zasadniczo jest to emocjonalne centrum mózgu. Obszar ten jest ogólnie nazywany centrum „gratyfikacji”. Niepożądane części ciała są kontrolowane przez pień mózgu. Ten obszar kontroluje podstawowe funkcje, takie jak oddychanie i tętno.
Mózg
Ritalin i gratyfikacja
Wielu badaczy uważa, że ritalin, czyli metylofenidat, ma poważny wpływ na satysfakcję mózgu lub ośrodki przyjemności, podobnie jak kokaina. Jednocześnie zwiększa zdolność osoby do koncentracji i zmniejsza zdolność rozumienia tego, co się wokół niej dzieje. Nazywa się to zmniejszonym „poznaniem”. Serotonina, substancja chemiczna występująca w mózgu, odgrywa główną rolę w zdolności do wytwarzania neuroprzekaźników. Zasadniczo oznacza to, że ciało zawsze opracowuje nowe ścieżki, aby komórki, neurony i synapsy mogły się ze sobą komunikować. Ritalin poważnie ogranicza możliwość tworzenia tych dróg; pacjent może mieć poczucie ciągłego „dobrego samopoczucia” nawet wtedy, gdy sytuacja nie usprawiedliwia takiego zachowania.
Wpływ na małe dzieci
Wpływ Ritalinu na mózg małych dzieci może być również szkodliwy. Ritalin zmniejsza zdolność jednostki do wytwarzania neuronów lub kolejnych ścieżek ruchu tych neuronów, więc dzieci mogą nie mieć możliwości rozwoju fizycznego lub emocjonalnego. Aktualne badania sugerują, że Ritalin może również utrudniać przebieg rozwoju mózgu u dzieci. Biochemiczne działanie Ritalinu na mózg sugeruje większe ryzyko powstania nadmiaru białka, widoczne u osób używających kokainy. W niektórych przypadkach nadmiar białka hamuje również prawidłowy rozwój kręgosłupa niemowlęcia. Niektóre białka lub ich nadmierne ilości również niekorzystnie wpływają na geny dzieci.Po długotrwałym stosowaniu Ritalinu, niektóre dzieci przejawiają fizjologię typu addytywnego. Mózg, chemia mózgu i kręgosłup są nieuchronnie połączone.
