Zawartość
Chociaż żadna tkanina nie jest całkowicie ognioodporna, niektóre produkty tekstylne są bardziej odporne na płomienie niż inne. Tkaniny ognioodporne, znane również jako środki zmniejszające palność, zyskały tę nazwę na podstawie czasu spalania. Mogą być naturalnie odporne na ogień ze względu na ich naturalne włókno lub dlatego, że są poddawane działaniu substancji chemicznej zdolnej do wytrzymania intensywnego ciepła i płomieni.
Tam
Wełna jest ogólnie uważana za najbardziej ognioodporny materiał naturalny, ponieważ trudno ją zapalić, a ogień w jej włóknach jest gaszony.Naturalne materiały, takie jak jedwab, bawełna i wełna, są bardziej podatne na zapalenie niż włókna syntetyczne. Jednak techniki produkcji odzieży mogą poprawić ich ognioodporność. Włókna naturalne można traktować roztworem chemicznym, który poprawia odporność na płomienie. Wytwarzany z włókien naturalnych materiał z gęsto splecionymi szwami zyskuje większą odporność na ogień.
Akryl, poliester i nylon
Tkaniny syntetyczne, takie jak akryl, poliester i nylon, mogą być niebezpieczne, gdy się spalą; ponieważ mogą się stopić i spowodować oparzenia skóry, jeśli osoba ma na sobie ubranie wykonane z któregokolwiek z tych materiałów. Pomimo ryzyka te tkaniny syntetyczne są uważane za odporne na ogień. Są znacznie bardziej odporne na spalanie niż włókna naturalne, nawet przy bardzo wysokich temperaturach. Materiały syntetyczne można również traktować chemikaliami ognioodpornymi, aby zwiększyć ich odporność na wysokie temperatury.
Kevlar i Nomex
Włókna aramidowe są odporne na ciepło. Są używane w tkaninach marek Kevlar i Nomex. Obie są dobrze znane z użycia w niektórych typach kamizelek, w tym kuloodpornych używanych przez siły zbrojne. Kevlar i podobne tkaniny syntetyczne są z natury bardziej odporne na ogień niż jakikolwiek inny rodzaj siatki. Ponadto często wykorzystuje się je do produkcji rękawic żaroodpornych dla osób pracujących przy spawalnictwie lub produkcji szkła, a także do wyrobu mundurów ochronnych dla strażaków.
