Zawartość
Rewolucja francuska (1789-1799) była krwawym konfliktem, w którym radykałowie obalili monarchię kraju. Wiele osób zginęło w tym brutalnym okresie, najbardziej znaną formą egzekucji było ścięcie gilotyny. Podczas gdy sztylety i miecze były używane w walkach, wiele osób zginęło również z powodu ran postrzałowych podczas Rewolucji i Królestwa Terroru, które nastąpiły później.
Broń wykorzystano w krwawej rewolucji francuskiej (obraz flagi portugalskiej autorstwa Aleksandra z Fotolia.com)
Strzelba Charleville'a
Strzelba Charleville była jedną z głównych broni używanych podczas rewolucji francuskiej. Strzelba Charleville, nazwana regionem jej produkcji, była standardowym modelem skafandra dla Francuzów w XVIII i XIX wieku. który nie był już bardzo długi i trudny w obsłudze. Strzelba Charleville wymagała od operatora ogromnej pracy, ponieważ musiała zostać załadowana prochem strzelniczym przez lufę. Wadą strzelby było to, że była bardzo niedokładna. W walce wręcz żołnierze przywiązywali bagnety do karabinów, długich szabli, których mogli użyć do zranienia przeciwników. Strzelba Charleville była szeroko stosowana przez Francuzów do 1816 roku.
Pistolety
Ludzie, którzy walczyli w Rewolucji Francuskiej, również używali broni. Pistolety były łatwiejsze w użyciu niż strzelba, ponieważ były bardziej niezawodne, stabilne i łatwiejsze w demontażu. Jednak nie wszyscy używali pistoletu, który nie miał takiego samego zasięgu jak strzelba. W rzeczywistości pistolety były zarezerwowane dla żołnierzy konnych, a zwłaszcza oficerów. Większość zwykłych żołnierzy nie nosiła broni.
Armaty
Podczas rewolucji francuskiej utworzono Królewski Korpus Artyleryjski. Składająca się z snajperów, bombowców i inżynierów bojowych artyleria zadaje obrażenia z dużej odległości. Armaty załadowano najpierw, umieszczając piłkę w beczce. Następnie żołnierz uderzył piłkę we właściwą pozycję. Następnie inny żołnierz zakrył dziurę kanionu kciukiem, aby zapobiec przedwczesnej eksplozji. Następnie działo zostało wycelowane i oświetlone, odpalając piłkę. Artyleria miała również do dyspozycji puszki, które eksplodowały kulami ołowianymi, gdy wychodziły z beczki, miażdżąc wroga grubym ołowiem.