Zawartość
Wiolonczelę zaprojektowano tak, aby smyczek mógł być prowadzony zarówno lewą, jak i prawą ręką. Zarządzanie łukiem obejmuje takie metody jak „at the frog”, „Loure” i „spiccato”. Tradycyjnie prawa ręka powinna trzymać łuk, a lewa ręka trzymać cięciwy. Jeśli nie zamierzasz grać tylko w ramach hobby, nie ma korzyści z grania na wiolonczeli lewą ręką. W rzeczywistości leworęczny wiolonczelista ma zalety, gdy wykonanie wymaga większych umiejętności palcowania niż smyczka. Leworęczny wiolonczelista używa dominującej ręki do wykonywania skomplikowanych palców, podczas gdy praworęczny używa do tego celu słabej (lewej) ręki.
Pytania dotyczące obsługi łuku lewą ręką
Dla leworęcznego muzyka trzymanie smyczka lewą ręką i brzdąkanie na strunach prawą to właściwy sposób gry na wiolonczeli. Jednak granie w tradycyjny sposób, czyli używanie lewej ręki do palcowania, a prawej do obsługi łuku, daje lepsze możliwości pracy. Leworęczni wiolonczelistki zakłócają jednolitość w wykonaniu orkiestr, zwiększając prawdopodobieństwo, że twój partner przypadkowo go dotknie podczas gry, co wywołuje u publiczności nieprzyjemny estetycznie efekt. Ponadto, jeśli jeden na ośmiu wiolonczelistów w orkiestrze porusza smyczkami w kierunku przeciwnym niż pozostali, można odnieść wrażenie, że są w błędzie. Z tego powodu warto nauczyć się trzymać łuk prawą ręką i grać nuty lewą.
Trzymanie łuku
Prawidłowy sposób trzymania łuku jest taki sam, niezależnie od tego, która ręka dominująca jest trzymająca go przez muzyka. Aby osiągnąć właściwą równowagę, łuk należy trzymać w plastikowym uchwycie, trzymając kciuk pod nim, a palec wskazujący u góry. Zrównoważyć łuk między dwoma palcami, a jeśli nadal nie masz nad nim pełnej kontroli, ćwicz dalej, aż będziesz w stanie odpowiednio go zrównoważyć. Kiedy osiągniesz ten cel, owiń środkowy palec, pierścień i mały palec wokół końca łuku. Używaj tych palców tylko do lekkiego podparcia, ponieważ łuk musi być zrównoważony między palcem wskazującym i środkowym.
Pozycje rąk
Wiolonczelistki leworęczne, które chcą trzymać smyczek lewą ręką, będą musiały szarpać struny prawą ręką. Biorąc pod uwagę, że wiolonczela jest symetryczna, palce lewej ręki muszą być równie sprawne, jak palce prawej. Jeśli jesteś leworęczny, rozwijanie autonomii prawej ręki jest kluczowe dla gry na wiolonczeli lewą ręką. W tym celu należy ćwiczyć gamy i arpeggio, używając palców i odpowiednich pozycji. Każda skala wykorzystuje nieco inną kombinację pod względem rozmieszczenia palców, więc postępuj zgodnie z zaleceniami dotyczącymi postępowania w każdej z nich. Palcowania pozostaną takie same, niezależnie od tego, czy grasz lewą czy prawą ręką.
Pozycje do gry na wiolonczeli
Podczas gry na wiolonczeli, południowa łapa może używać trzech możliwych pozycji rąk: ukośnej, kwadratowej i obracanej. W pochylonej pozycji wiolonczelista gra na strunach, tworząc mały kąt. Stwarza to mniejsze napięcie podczas występu, co jest ważne, ponieważ nie musi on trzymać palców pod ścisłym kątem 90 stopni. W pozycji kwadratowej tworzy kąt 90 stopni palców względem struny. Ta technika zapewnia bardziej spójną intonację, ponieważ palce utrzymują podobną pozycję w całej muzyce. Ostatnią pozycją jest pozycja rotacyjna, w której ręka jest ułożona w najwygodniejszy możliwy sposób dla każdej danej nuty. Na przykład, dłoń może pozostawać pomiędzy pochyloną pozycją a kątem 90 stopni, aby uzyskać nuty trudno dostępne palcami.
