Zawartość
Wirus niedoboru odporności kotów, powszechnie znany jako FIV, atakuje układ odpornościowy kotów, uniemożliwiając zwalczanie infekcji i nowotworów. Wirus IVF jest bardzo podobny do ludzkiego wirusa niedoboru odporności i, podobnie jak HIV, ostatecznie prowadzi do AIDS, który powoduje poważne uszkodzenie układu odpornościowego i może prowadzić do śmierci. Kot z IVF może żyć normalnie, zanim zachoruje na AIDS. Nie ma lekarstwa na IVF, ale stosowanie interferonu stymuluje układ odpornościowy i może powodować wolniejszy postęp choroby.
Identyfikacja
Interferon to białko, które normalnie występuje w organizmie i jest wytwarzane i wydzielane przez komórki układu odpornościowego. Istnieją trzy rodzaje interferonu: alfa, beta i gamma. Ludzki interferon alfa jest stosowany w leczeniu IVF u kotów. Interferon nie atakuje ani nie eksterminuje choroby bezpośrednio, po prostu zwiększa odpowiedź układu odpornościowego.
Jak działa interferon
Interferon stymuluje układ odpornościowy kotów, przerywając replikację wirusa w komórkach zwierzęcia, co spowalnia wzrost infekcji.Ponadto pomaga układowi odpornościowemu kota w rozpoznawaniu komórek zakażonych wirusem, co umożliwia ich zniszczenie.
Podawanie interferonu
Interferon jest najbardziej skuteczny, jeśli leczenie rozpoczyna się, gdy tylko zostaną zauważone pierwsze objawy IVF. Jest podawany codziennie, zwykle doustnie, gdy objawy są łagodne, za pomocą zakraplacza lub po zmieszaniu z pokarmem. Gdy objawy są cięższe, należy podawać we wstrzyknięciu.
Według strony internetowej vetinfo.com, dawka dla kotów to 30 IU interferonu dziennie przez siedem dni. Należy wtedy zrobić siedmiodniową przerwę i jeśli objawy nie ustąpią, można powtórzyć kurację.
Skutki uboczne
Stosowanie interferonu u kotów może powodować pewne działania niepożądane, z których najczęstsze to utrata apetytu, nudności i wymioty. Poważne skutki uboczne, które są niezwykle rzadkie, obejmują oprócz niedokrwistości uszkodzenie wątroby i układu nerwowego.
Środki ostrożności
Po trzech do siedmiu tygodniach stosowania interferonu u kotów powstają przeciwciała przeciwko interferonowi alfa, co ogranicza czas, w jakim to leczenie jest przydatne.
Istnieje zwiększone ryzyko powikłań u kotów z niektórymi chorobami autoimmunologicznymi, ciężkimi chorobami płuc lub serca, cukrzycą, zakażeniem wirusem opryszczki, zaburzeniami neurologicznymi lub infekcjami dróg oddechowych.
