Zawartość
Przewody i kable stały się z biegiem lat bardziej zaawansowane i nie są już używane tylko do zasilania lub łączenia dwóch urządzeń. Obecnie technologia wymaga kabli zdolnych do wykonywania zarówno prostych zadań, takich jak przewody telefoniczne, jak i bardziej złożonych, takich jak używane w sieciach gigabitowych. Do transmisji w sieci zwykle używa się kabla UTP.
Identyfikacja
Kable sieciowe składają się z czterech skręconych par miedzianych przewodów umieszczonych w owijce i służą do łączenia urządzeń sieciowych. W tym celu można zastosować dwa różne kable: skrętka ekranowana (STP), „ekranowana” w celu uniknięcia zakłóceń i nieekranowana (UTP). Kable STP mają ekran, który składa się z metalowej siatki owiniętej wokół każdej pary, podczas gdy UTP go nie ma. Ze względu na łatwość obsługi i instalacji najczęściej używane są kable UTP.
Korzyści
Kable UTP są najczęściej używane do połączeń sieciowych i są uważane za najszybsze kable miedziane na rynku. Są cieńsze - ich średnica to ok. 0,43 cm - i tańsze od kabli STP, przez co są bardziej dostępne i łatwiejsze w montażu. Istnieje kilka kategorii tego kabla, od poziomu 1, który jest używany w telekomunikacji, do poziomu 6, dla bardzo szybkich sieci Ethernet. Ponadto jest to typ kabla najbardziej kompatybilny z urządzeniami sieciowymi i nie wymaga uziemienia.
Niedogodności
Ten typ kabla jest wrażliwy na zakłócenia częstotliwości radiowych (RFI) i fale elektromagnetyczne, takie jak mikrofale, i jest znacznie bardziej narażony na zakłócenia elektroniczne i interferencje niż inne typy kabli. Z tego powodu to okablowanie nie powinno znajdować się w pobliżu nadajników mikrofal i lamp fluorescencyjnych. Ponadto maksymalna odległość kabla między wzmacniaczami sygnału jest mniejsza w tego typu kablu w porównaniu z kablem koncentrycznym lub światłowodem, co sprawia, że przesyłanie sygnałów na duże odległości jest mniej wydajne.
