Zawartość
Zalety i wady mikroskopu świetlnego dotyczą światła, powiększenia i rozdzielczości. Mikroskopy świetlne powiększają światło widzialne - to oczywista zaleta, bo to właśnie widzą nasze oczy. Jednak powiększenie (jak duży pojawia się obiekt) i rozdzielczość (wyrazistość szczegółów) są ograniczone przy użyciu mikroskopów świetlnych.
Źródło światła
Mikroskopy świetlne wykorzystują lustro odbijające lub światło elektryczne do bezpośredniego oświetlenia przez próbkę do układu soczewek. Systemy lustrzane są tańsze, ale wymagają odpowiedniego oświetlenia otoczenia i większej cierpliwości, aby je dostosować. Systemy oświetlenia elektrycznego są droższe i wymagają pobliskiego gniazdka, ale są prostsze w użyciu.
Natężenie światła
Intensywność światła (jasność) jest ważna, ponieważ światło przechodzi przez oglądaną próbkę. Cienką, półprzezroczystą próbkę (przezroczystą) najlepiej oglądać przy świetle o niskiej intensywności, podczas gdy grubsze i nieprzezroczyste próbki wymagają światła o większej intensywności. Wadą mikroskopii świetlnej jest to, że niektóre próbki są zbyt grube lub nieprzezroczyste, aby można je było zobaczyć pod tego typu mikroskopem. Bardzo cienkie lub półprzezroczyste próbki można barwić w celu zwiększenia kontrastu i lepszej wizualizacji. Jednak ten proces zabija żywe okazy.
Regulacja intensywności światła
Przysłona, umieszczona nad źródłem światła i pod stolikiem (platforma próbki), reguluje ilość światła przechodzącego przez próbkę. Dostępne są dwa typy przysłon: stały selektor przysłony i regulowana przysłona w stylu aparatu.
Stały otwór składa się z kilku różnych rozmiarów otworów na obrotowej płycie. Żądaną przysłonę wybiera się obracając pokrętłem. Membrany o stałej aperturze są tańsze, ale oferują mniej precyzyjną kontrolę natężenia światła.
Regulowana przysłona przysłony zapewnia płynnie zmienną wielkość przysłony, podobnie jak przysłona w obiektywie aparatu, a tym samym zapewnia bardziej precyzyjną kontrolę nad natężeniem światła. Te systemy są droższe.
Rozszerzenie
Większe nie zawsze znaczy lepsze. Mikroskopy świetlne mogą bardzo dobrze powiększać obiekty do 1000x (tysiąc razy większe niż rzeczywiste). Ponadto obraz staje się coraz bardziej zniekształcony i rozmyty. Zwiększenie rozmiaru nie poprawia jakości obrazu, aw rzeczywistości sprawia, że obraz nie nadaje się do użytku.
Przy powiększeniu do 1000x można zobaczyć wszystkie rodzaje żywych organizmów, nawet najmniejsze komórki bakteryjne. To sprawia, że mikroskopia świetlna jest potężnym narzędziem do badania typów komórek, wody w stawie, próbek gleby i innych badań, w których pożądany jest przegląd mikroorganizmów. Mikroskopia świetlna nie przydaje się jednak w badaniu struktur subkomórkowych ze względu na ograniczenia rozdzielczości związane z wykorzystaniem światła.
Rozkład
Rozdzielczość jest miarą wyrazistości dobrych szczegółów na obrazie. Obrazy o niskiej rozdzielczości są zamazane lub „rozmyte”. Obrazy o wysokiej rozdzielczości są ostre, wyraźne i szczegółowe. Największą wadą mikroskopów świetlnych jest granica rozdzielczości. Oprócz powiększenia 1000x mikroskopy świetlne szybko tracą możliwość dostrojenia drobnych szczegółów. Wynika to z fizycznych właściwości światła, a nie z jakości instrumentu. Aby uzyskać lepszą rozdzielczość szczegółów struktur subkomórkowych, należy zastosować inne technologie, takie jak mikroskopy elektronowe.
