Zawartość
Widoczna spektroskopia ultrafioletowa lub UV-vis jest metodą diagnostyczną wykorzystującą światło widzialne i sąsiednie długości fal. Spektrometr UV-Vis to instrument wykorzystujący źródło światła, które przechodzi przez kamerę do wykrywania jonów metali i składników organicznych. Jest to potężna broń używana w wielu laboratoriach, jednak ta metoda diagnostyczna ma wiele zalet i wad.
Źródło światła
Przeszkoda źródła światła kontroluje ilość światła pochodzącego ze specjalistycznej lampy, która przechodzi przez próbkę. Przeszkoda jest jedynym elementem ruchomego spektrometru UV-Vis. Zaletą tego systemu jest prosta konstrukcja instrumentu. Jednak to nie tylko lampa, która emituje wszystkie długości fal światła niezbędne do analizy. Na przykład lampa deuterowa emituje fale o długości od 180 nm do 370 nm, a lampa wolframowa o długościach od 315 nm do 900 nm. Wymiana lampy to czasochłonny proces.
Kalibrowanie
Spektrometry UV-Vis wymagają częstych kalibracji, aby zachować dokładność i precyzję urządzenia. Wybór rodzaju materiału używanego jako kalibrator wymaga znajomości typu próbki do analizy. Jednak analiza próbek przy użyciu UV-vis jest bardzo szybkim procesem w porównaniu z innymi metodami wykrywania próbek, takimi jak HPLC. Ta szybka analiza jest osiągana tylko poprzez odpowiednią kalibrację.
Wrażliwość
Technika UV-Vis jest nieniszcząca dla próbki i ma wysoką czułość w wykrywaniu związków organicznych. Jednak rozproszone światło może stanowić problem. Wynika to z faktu, że lekarz, o którym mowa, próbuje wykryć próbkę przy użyciu bardzo dużego zakresu fal lub złej konstrukcji instrumentu.
