Zawartość
Miód to naturalny pokarm o wyjątkowych właściwościach. Jest używany od tysiącleci jako składnik żywności, napojów i leków. Gotowanie miodu zmienia niektóre jego właściwości fizyczne i chemiczne.
Trochę utraconego smaku
Smaki miodu są delikatne i łatwo się gubią po ugotowaniu. Ogólna zasada brzmi: „Jeśli jest za gorąco na twoją rękę, jest za gorąco na miód”. Miód ma różne smaki w zależności od rośliny, z której pochodzi. Na przykład miód z kwiatu pomarańczy będzie smakował inaczej niż miód z koniczyny. Przy wytwarzaniu produktów miodowych, takich jak mulso, napój alkoholowy z miodu, zaleca się nie gotować miodu. Gotowanie jest również niepotrzebne, ponieważ miód ma swoje własne właściwości przeciwbakteryjne.
Niektóre enzymy są zabijane
Cały miód zawiera naturalne enzymy i bakterie. Te mikroby są tym, co zapobiega zepsuciu miodu. Miód to jedyne jedzenie, które nigdy się nie psuje. Kiedy gotuje się miód, enzymy i bakterie w nim zawarte zostają zabite, pozostawiając miód podatny na zepsucie.
Miód stanie się grubszy
Kiedy gotujesz substancję o konsystencji syropu, jak miód, część zawartej w niej wody odparuje, pozostawiając resztę miodu grubszą niż wcześniej. Gotowany miód, któremu pozwolono ostygnąć, będzie wyglądał bardziej jak cukierek niż syrop. Miód jest jednak higroskopijny, to znaczy przyciąga wodę; więc jeśli pozostanie otwarty, miód odzyska wilgoć.
Kryształy rozpuszczą się
Często stara szklanka miodu rozdzieli się na twardą białą substancję i trochę pozostałego płynu. Dzieje się tak, gdy cukry miodu tworzą kryształy (biała i twarda część). To normalne - miód nadal może być używany. Jeśli szklanka miodu zostanie umieszczona w kąpieli wodnej (nie w pełni zanurzona), kryształy cukru w końcu się rozpuszczą, a miód stanie się ponownie płynny.
