Zawartość
Rak jest najczęstszą chorobą u psów, a rasy ras bokserów są szczególnie podatne, więc umiejętność rozpoznania objawów ma kluczowe znaczenie dla wczesnego rozpoznania choroby. Im szybciej zostanie postawiona diagnoza, tym bardziej prawdopodobne będzie zwalczenie potencjalnie śmiertelnej choroby.
Predyspozycja
Na przełomie XXI wieku bokser był najbardziej narażony na raka. Jednak od tego czasu odkryto, że golden retrievery, rottweilery i berneńskie psy również mają wysokie wskaźniki choroby. Według dr Ruthanne Chun, profesora nauk klinicznych w School of Veterinary Medicine na Kansas State University, badania drzewa genealogicznego tych psów sugerują, że mają genetyczne predyspozycje do raka.
Typy
Boksery są bardziej podatne na raka komórek tucznych (łagodne nowotwory skóry, które stają się agresywne), chłoniaki (złośliwa tkanka limfatyczna), nowotwór (guzy lite komórek limfoidalnych), oponiaki (guzy wokół mózgu i rdzenia kręgowego) i hemangiosarcoma (rak krwi). Wśród bokserów z rakiem, komórki tuczne dotykają 25%, chłoniaka 17%, 10% cierpi na mięsaka limfatycznego, oponiaka 7% i naczyniakomięsaka 5%. Innymi nowotworami występującymi u bokserów są: oligodendroglioma, adeno-rak, rak tarczycy i mięsak wrzecionowokomórkowy.
Czynniki ryzyka
Niektóre elementy obecne w środowisku to te, które mają największe ryzyko wywołania raka u bokserów. Przedwczesna kastracja lub sterylizacja zwierzęcia pomaga chronić przed rakiem jąder i rakiem piersi. Podobnie jak u ludzi, słońce stwarza również ryzyko dla psów, ale dotyczy to tylko bezwłosej części ciała lub pigmentacji. Ponieważ psy często węszą w powietrzu, psy są narażone na raka zatok nosowych, który może zostać skurczony przez niektóre elementy, takie jak herbicydy, pestycydy i zanieczyszczenia. Mogą także rozwijać się nowotwory w miejscach urazu lub zastrzyku.
Objawy
Zrozumienie objawów tak wcześnie, jak to możliwe, ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania późniejszym powikłaniom. Częste objawy raka obejmują utratę masy ciała, biegunkę, wymioty, problemy z oddawaniem moczu, zmniejszenie apetytu, ogólne uczucie letargu i apatii, trudności w oddychaniu i połykaniu, ciągłe lub sporadyczne krwawienia, drgawki, nawracające lub nie gojące się zakażenia, chromanie , owrzodzenia skóry, miejscowy ból i powiększone węzły chłonne. Obrzęk lub guzki, zwłaszcza wokół jąder u mężczyzn i wokół piersi, u kobiet, są również znakami wskazującymi.
Leczenie
Często te same leki stosowane w leczeniu ludzi są stosowane do leczenia tych zwierząt. Jednak dawka jest różna i nigdy nie należy podawać żadnych leków zwierzęciu, chyba że skonsultowano się z lekarzem weterynarii. Chemioterapia to kolejna metoda, którą można zastosować, a lekarze weterynarii zaplanowali ten proces, aby wyeliminować jak najwięcej bólu, dyskomfortu, wymiotów, biegunki i spadających krwinek. Chemioterapia może również powodować wypadanie włosów u psów, chociaż nie jest tak powszechna.
