Zawartość
Szalone lata dwudzieste doświadczyły nowych zmian w modzie męskiej, takich jak zamki błyskawiczne, obroże i sztuczny jedwab. Wcześniej w dekadzie moda była modna i zaprojektowana tak, aby pasowała do ciała, ale pod koniec mężczyźni mieli na sobie bardziej swobodną odzież. Według Petera McNeila i Vicki Karaminy w książce „The Fashion Fashion Reader” młodsze i starsze pokolenia przyjęły zmiany mody.
Garnitury na dzień
W 1920 r. Kombinezony do pracy dziennej składały się z kurtki, spodni i kamizelki. Wykonana z lekkiego wełnianego materiału kurtka idealnie pasuje do ciała na początku dekady, ale w finale stała się bardziej zrelaksowana. Ten profesjonalny kostium nie był ograniczony do czerni i szarości, ale był również dostępny w kolorze zielonym, brązowym, beżowym i niebieskim. Pod spodem większość mężczyzn nosiła białą lub jasną koszulę z jednorazowym białym kołnierzykiem. Pod koniec dekady zastąpiono je koszulami z dołączonymi kołnierzami. Spodnie były wysokie i pełne, z zakładkami w talii i na dole. Kostiumy te były noszone w dzień w pracy, w teatralnych porankach i mszach.
Wędzenia
Na formalny wieczór większość mężczyzn zdecydowała się na smokingi, elegancki garnitur, który jest nadal noszony do dziś. Klasyczny czarny smoking nosił mankiet i był powszechnie noszony z białą plisowaną marszczoną koszulą i jednorazowym kołnierzem. Muszka i cylinder zwykle kończyły się wieczorem, a błyszczące czarne buty ze skóry lakierowanej uważano za najlepszy wybór obuwia, według Kathleen Morgan Drowne i Patricka Hubera „The 1920s” .
Golegial
Profesjonalny golfista Bobby Jones, tenisista Bill Tilden i lotnik Charles Lindberg silnie wpłynęli na młodsze pokolenie, dyktując swój zmysł mody - czy to na zewnątrz, czy nie. Spodnie do golfa były noszone z swetrami w serek i kołnierzykiem z koralikami. Kurtki Aviator stały się popularne wśród młodych mężczyzn i niektórych kobiet. Młoda moda również pochodziła z zewnątrz, z Edwardem, księciem Walii, który przedstawił sportowe majtki (które sięgają do kolan). Inne brytyjskie wpływy pochodziły z Uniwersytetu Oksfordzkiego, gdzie mężczyźni nosili szerokie spodnie, pantalony, znane również jako „Oxford Purses” i sportowe kurtki.
Dom
Imitacja jedwabiu była produkowana masowo w latach 20. XX wieku, co wpłynęło na strój szyi w tamtych czasach. Wraz z jedwabnymi krawatami nosił szalik - krawat w krawat, który był zapinany na ciasny, przesuwany węzeł. Modne kapelusze z dekady zawierały kapelusz i melonik i były zazwyczaj noszone podczas bardziej formalnych okazji. Młodsza fedora, słoma i czapka były używane od niechcenia. Wiązane buty oksfordzkie skończyły większość stroju robotniczego, podczas gdy młodsi mężczyźni nosili dwukolorowe buty, aby zrobić dobre wrażenie podczas tańca „Charleston”, według Richarda Woolnougha w „Książce odzieży męskiej od A do Z” (Książka A do Z mody męskiej).
