Zawartość
Starożytny Egipt jest często kojarzony z faraonami, piramidami i deltą Nilu. Hieroglificzne, hieratyczne i demotyczne systemy pisma, używane przez ponad cztery tysiące lat, zostały wykorzystane do stworzenia bogactwa literatury, która daje nam posmak tego starożytnego świata i ogólnie natury ludzkości.
Poezja religijna
Król Echnaton był władcą około 1350 roku p.n.e., który przewidywał budowę budowli w Karnaku, ale był też poetą. Jego „Hino ao Sol” to poemat religijny, ponieważ starożytni Egipcjanie uważali gwiazdę za widzialną postać Boga. Częścią jego spuścizny było zmuszenie politeistycznych praktyk religijnych do monoteizmu. W swojej poezji chwali swojego Boga w sposób monoteistyczny, rozpoczynając wiersz: „Niech twoje święte światło świeci z wysokości nieba, / O, żywy Aton, / Źródło wszelkiego życia!”. Kontynuuje w siódmej zwrotce „O, jeden Bóg, / Brak dopasowania!”.
Użycie metafory
Era Nowego Imperium w starożytnym Egipcie wydała wiele wierszy miłosnych. Te wiersze wyrażają wyższe uczucie miłości, ale także odzwierciedlają, jak wyglądało światowe życie w tamtym okresie. W wierszu bez tytułu narrator omawia miłość swojej ukochanej w kategoriach ognia i tęsknoty jak jastrząb szukający pożywienia: „Bo niebo czyni twoją miłość / Jak ogień trawiący słomę”. Przekazywane jest nie tylko uniwersalne uczucie miłości, ale także dla autora ważna jest siła natury.
Poezja wśród robotników
Archeolodzy znaleźli poezję w Deir el-Medina, wiosce budowniczych grobowców w okresie Nowego Imperium w historii Egiptu. Uważa się, że sami robotnicy mogli być piśmienni i przyczynili się do powstania poezji. Ci sami rzemieślnicy, którzy zbudowali groby Ramzesa II i Tutenchamona, spędzali noce na pisaniu i śpiewaniu poezji. Cechą charakterystyczną tej sztuki było wykorzystywanie codziennych czynności jako metafor miłości. Tutaj, w "Travessii", pisarz rysuje paralelę między wędkarstwem a jego miłością: "Zejdę z tobą do wody / I wrócę niosąc ci czerwoną rybę, / Tu między palcami".
Tradycja poetycka
Poezja egipska jest tą, która najdokładniej odzwierciedla kompozycje starożytnych Hebrajczyków w zastosowaniu równoległości i rytmu. Werset egipski został porównany z Księgą Psalmów w Torze i Pieśni nad Pieśniami. Kilka wierszy traktuje o świeckiej miłości, co wciąż wielu zaskakuje.Teksty w wersji przetłumaczonej są bardzo bezpośrednie, a ich powtórzenie i metafora sprawia, że są one bardzo znajome i dostępne dla współczesnej publiczności.
