Zawartość
Według amerykańskiej strony internetowej Blue Planet Biomes (Biomes of the Blue Planet), tundra to obszar bezdrzewny, z ujemnymi temperaturami przez cały rok i bardzo małą ilością opadów. Miesiące letnie w tundrze są krótkie i zapewniają prawie 24 godziny światła słonecznego, podczas gdy miesiące zimowe są zupełnie odwrotne, a ciemność utrzymuje się prawie przez cały dzień. Słowo „tundra” zostało opisane przez Muzeum Paleontologii Uniwersytetu Kalifornijskiego jako pochodzące od fińskiego słowa „tunturi”, które oznacza równinę bez drzew.
Geografia
Witryna internetowa Wydziału Geologii Uniwersytetu Wisconsin Stevens Point opisuje klimat tundry jako przejściowy, ponieważ wypełnia lukę między klimatami subarktycznymi a pokrywą lodową. Tundra obejmuje kraje takie jak Grenlandia, północna Kanada, północna Rosja i część Alaski. Obszary, które University of Wisconsin Stevens Point opisuje jako klimat tundry, można również znaleźć wokół Antarktydy i na półkuli południowej.
Opad atmosferyczny
Według Blue Planet Biomes klimat tundry jest wyjątkowo suchy, a opady deszczu są podobne do tych na tropikalnych pustyniach. Średnie opady w tundrze, w tym stopiony śnieg, wynoszą od 15 do 25 cm rocznie. Wraz z silnymi suchymi wiatrami coroczne opady deszczu sprawiają, że tundra jest obszarem o ekstremalnym klimacie. Stopiony śnieg, nawiewany z wysokich płaskowyżów, gromadzi się w dolinach tundry i powoli topi, pozostawiając przesiąkniętą glebę, pomimo suchego klimatu.
Rodzaje
Muzeum Palenteologii na Uniwersytecie Kalifornijskim opisuje dwa typy klimatów tundry: arktyczny i alpejski. Główne różnice między nimi polegają na tym, że alpejskie tundry znajdują się na szczytach wysokich gór, gdzie drzewa nie mogą rosnąć. Gleba alpejskiej tundry jest lepiej odprowadzana przez opady deszczu niż jej arktyczny krewny, co daje tundrze alpejskiej sezon wegetacyjny około trzykrotnie większy niż w Arktyce w ciągu 180 dni.
Wielkie ilości
Opady występujące w tundrze są określane przez University of Wisconsin Stevens Point jako skoncentrowane w miesiącach letnich, kiedy temperatury rosną, a powierzchnia gleby zaczyna topnieć na słońcu. W lipcu największe ilości opadów przypadają na wewnętrzne obszary tundry. Opady na obszarach przybrzeżnych występują miesiąc później, około sierpnia. University of Wisconsin Stevens Point donosi, że obszary na obrzeżach regionu tundry otrzymują prawie dwukrotnie więcej opadów niż inne regiony tundry. Do regionów o największej ilości opadów należą regiony zachodniej i wschodniej tundry w Ameryce Północnej.
Szerokość
Duża szerokość geograficzna regionów tundry powoduje zmniejszenie wilgotności powietrza, zmniejszając roczne opady. University of Wisconsin Stevens Point wyjaśnia, że tak duża szerokość geograficzna jest połączona z długimi okresami wysokiego ciśnienia, co zmniejsza prawdopodobieństwo opadów deszczu w tundrze. Pewna wilgoć dostaje się do regionu, gdy wdziera wilgotne powietrze oceaniczne, schładzane do punktu rosy przez mroźne powietrze, zamieniając się w mgłę.
