Zawartość
Socjologia miejska bada interakcje międzyludzkie i życie społeczne na obszarach metropolitalnych. Socjolodzy miejscy koncentrują się na takich tematach, jak trendy demograficzne, ubóstwo, trendy gospodarcze, migracja i relacje rasowe w środowiskach miejskich. Teorie tej nauki są bogate i obejmują klasyczne perspektywy teoretyczne, takie jak perspektywa Karola Marksa, a także perspektywy bardziej współczesne. Z ideą socjologii miasta wiąże się wiele ważnych pojęć.
System klas
Idea systemów klasowych jest ważną koncepcją związaną z socjologią miejską. Obszary metropolitalne mają odrębny system klas społecznych: klasa wyższa, klasa średnia i klasa niższa. Każda klasa ma swoje własne cechy. Ludzie z wyższych sfer mają zwykle duży dom, dużo pieniędzy i wysoką pensję. Ludzie z klasy średniej zwykle mają przeciętną pensję i dość dobrze radzą sobie z finansami. Osoby z niższych klas mają zazwyczaj bardzo mało pieniędzy, żyją w niepewnych warunkach mieszkaniowych i wykonują prace wymagające niskich kwalifikacji.
Społeczności
Społeczność to kolejna ważna koncepcja socjologii miejskiej. Społeczności to grupy ludzi, którzy współdziałają ze sobą w środowisku. Społeczności są zorganizowane wokół zestawu wspólnych wartości. Studia nad socjologią miejską zajmują się przede wszystkim doświadczeniami społeczności, a nie dostosowaniami strukturalnymi lub tworzeniem społeczności.
Urbanizacja
Inną koncepcją stojącą za socjologią miejską jest urbanizacja, która dotyczy idei rozwoju fizycznego na obszarach miejskich, który przyniósł globalne zmiany. Organizacja Narodów Zjednoczonych definiuje „urbanizację” jako przemieszczanie się ludzi z obszarów wiejskich do miejskich. W raporcie „2007 Revision of World Urbanization Prospects” ONZ oszacowało, że do końca 2008 r. Połowa światowej populacji będzie mieszkać na obszarach miejskich.
Przestrzeń
Pojęcie przestrzeni zajmuje się bezpośrednio socjologią miejską, w której przestrzeń może być bardzo ograniczona w środowiskach miejskich. W obszarach miejskich tysiące ludzi może mieszkać w odległości jednego kilometra kwadratowego od siebie, podczas gdy na obszarach wiejskich w pobliżu mieszka znacznie mniej osób. „Przestrzeń osobista” osoby jest definiowana jako region wokół osoby, który uważa za psychologicznie jego. Osoba może odczuwać dyskomfort, niepokój, a nawet złość, jeśli ktoś naruszy jej przestrzeń osobistą. Dostęp do przestrzeni osobistej może być bardzo ograniczony w środowisku miejskim.