Zawartość
Po zepchnięciu na margines publicznej debaty politycznej, zaniepokojenie skutkami działania metali ciężkich, takich jak arsen, kadm, rtęć i nikiel, zintensyfikowało informacje o ich wpływie na środowisko, czyniąc je znanymi. Zanieczyszczenie wód gruntowych i gleby to tylko dwa z głównych potencjalnych zagrożeń dla zdrowia publicznego związanych z metalami ciężkimi. W zależności od rodzaju używanej substancji podniesiono również obawy dotyczące niedoskonałości kości, podwyższonego ciśnienia krwi, uszkodzenia nerek i raka płuc.
Podstawowe podsumowanie
Istniejące jako naturalne składniki skorupy ziemskiej metale ciężkie są klasyfikowane jako składniki chemiczne o niskiej gęstości, które w stężeniu nadal są wysoce toksyczne lub trujące - takie jak kadm, ołów i rtęć, które stanowią największe zagrożenie zanieczyszczeniem. Gleba i woda są najczęstszymi punktami wejścia dla metali ciężkich, których skłonność do bioakumulacji - lub akumulacji w organizmach zwierząt i ludzi - czyni je niebezpiecznymi z punktu widzenia zdrowia publicznego.
Efekty kadmu
Stosowane głównie w akumulatorach niklowo-kadmowych do wielokrotnego ładowania, emisje związków kadmu gwałtownie wzrosły - ponieważ wiele zawartych w nich produktów gospodarstwa domowego nie jest poddawanych recyklingowi, ale ostatecznie trafia do odpadów domowych. Zagrożenia zdrowotne związane z kadmem obejmują złamania kości, uszkodzenie nerek oraz zwiększone prawdopodobieństwo niedoskonałości i złamań kości.
Efekty ołowiu
Zaobserwowane w kurzu, farbie i płatkach ziemi w starych domach narażenie na ołów występuje również poprzez żywność lub rurki zawierające ten materiał. Podwyższony poziom może mieć poważne toksyczne skutki dla przewodu pokarmowego, stawów, nerek i układu rozrodczego. Możliwe jest również ostre uszkodzenie nerwów. Spadki IQ zostały również udokumentowane u dzieci, przy średnim poziomie odurzenia w ich krwiobiegu.
Efekty rtęci
Narażenie na rtęć należy do najpoważniejszych problemów związanych z zanieczyszczeniem środowiska. Udary są jednym z najczęstszych przypadków narażenia. Pozostałości paliw kopalnych mogą również dostać się do kanałów wodnych i przekształcić je przez bakterie w metylortęć, najbardziej toksyczną formę. Nawet niewielkie ilości tej substancji mogą prowadzić do uszkodzeń neurologicznych i śmierci. Nadmierny poziom pierwiastków lub metalicznej rtęci może spowodować śmiertelne lub trwałe uszkodzenie mózgu i nerek.
