Zawartość
Sahara to ogromna pustynia, zajmująca 10 000 000 km² i jedną czwartą kontynentu afrykańskiego. Obejmuje większość Afryki Północnej, tworząc fizyczną i kulturową barierę między zdominowanym przez Arabów basenem Morza Śródziemnego a Czarnymi mieszkańcami kontynentu afrykańskiego. Regularny handel na dużą skalę rozpoczął się około V wieku, kiedy udomowiono wielbłądy do transportu, i trwał aż do powstania handlu morskiego w XV wieku. Trudność wyprawy sprawiła, że na szlakach Sahary handlowano tylko najcenniejszymi towarami.
Złoto
W całej historii złoto było najczęstszym najcenniejszym przedmiotem handlu. Od najstarszego klejnotu pogrzebowego po najnowocześniejszą elektronikę, piękno i wszechstronność złota sprawiły, że znajduje się w czołówce cennych substancji. W ciągu wieków handlu na Saharze głównym motorem handlu było złoto z afrykańskich kopalń. Kolejne afrykańskie imperia w Ghanie, Mali i Songhaju sprzedawały rudę dla imperiów islamskich, gdzie stała się lokalną walutą. Nieustanne wojny tego czasu zapewniały ciągłe zapotrzebowanie na finansowanie kampanii wojskowych i kupowanie sojuszy.
Sól
Sól była jednym z najważniejszych towarów handlowych podróżujących na południe, w kierunku królestw afrykańskich. Chociaż królestwa te były w stanie produkować własną sól w ograniczonych ilościach, była ona niższej jakości niż produkt kupców arabskich i berberyjskich.Czasami kurs wymiany wynosił jeden do jednego: sól była dosłownie na wagę złota. Ceniony nie tylko za zastosowanie w kuchni, ale jako konserwant i składnik procesów garbarskich.
Niewolnicy, kość słoniowa i przyprawy
Handel niewolnikami nie był tak ważny, jak stał się podczas europejskiej epoki kolonialnej, ale był częścią lokalnej gospodarki. Co ciekawe, niewolnikami handlowano w obu kierunkach, co spowodowało, że gubernatorzy w każdym regionie zostali zwolnieni z tych kontrowersyjnych kwestii. Arabowie i Berberowie byli wówczas głównymi handlarzami przyprawami, sprzedając swoje produkty na rynkach przypraw w Indiach i Indonezji do Europy i Afryki. Jego wysoka wartość i niewielka waga sprawiły, że produkt ten był oczywistym wyborem na surowe szlaki saharyjskie. Kość słoniowa była cennym przedmiotem handlu na północy przez Afrykanów w środkowej Afryce.
Kultury
Ruch idei i kultury, choć nie został ujęty w manifestach wyprawy, był ważnym wynikiem handlu. Najbardziej oczywistym przykładem jest islam, który zdominował północną część kontynentu w tym okresie handlu. Dokonał wielkich postępów w imperiach afrykańskich dzięki karawanom kupieckim. Kupcy przynieśli także arabski i pismo ludziom, którzy nie znali języka pisanego, ustanawiając arabski jako język handlu i elit kulturalnych. Kupcy wymieniali się również wiadomościami o aktualnych wydarzeniach między północą a południem.
