Zawartość
Kolczyk na nosie wołu to obraz szeroko stosowany w buddyzmie, symbolizujący drogę do oświecenia. Sekwencja rycin, Os 10 Touros, wykorzystuje wizerunek byka lub wołu jako symbolu dominacji człowieka nad własnym umysłem. Pierścień, który przechodzi przez nos wołu, to ten, przez który praktykujący przechodzi linę i mocno uszczelnia wołu - lub umysł -. Opieczętowanie wołu oznacza uwolnienie się od ziemskich iluzji, w celu uwolnienia umysłu od myśli i osiągnięcia oświecenia.
Fabuła
Symbol kolczyka na nosie wołu pochodzi z początków buddyzmu zen w Chinach. W tym czasie odbyło się kilka artystycznych egzekucji z pasterzami i wołami, z naciskiem na trenowanie wołu przez siodło za pomocą kolczyka. Obraz 10, a czasem 6 wołów w buddyzmie zen był popularny w Chinach w XIV wieku. Dobrze znanych było 10 bloków do grawerowania nazwanych „Oswajanie dzikiego wołu”, namalowanych przez mistrza Zen Kakuana. Obrazy podążają za pasterzem szukającym wołu, znajdującym go i wreszcie oswajającym. Kakuan używa wołu do symbolicznego zilustrowania przemiany ludzkiej świadomości i poszukiwania oświecenia poprzez buddyzm zen.
Poezja Kakuana opisuje obraz. Pasterz i wół są pokazani po kolei na szerokiej i otwartej przestrzeni, którą można zobaczyć jako niebo. Pisze o wół i przekracza siebie: „Bicz, lina, człowiek i byk - wszystko staje się niczym. To niebo jest tak ogromne, że żadna wiadomość nie może go splamić”. Kakuan zdaje się mówić, że wszystko jest jednym, że staje się niczym, oświeceniem, którego nie można wyrazić słowami.
Filozofia
Geoffrey Shugen Arnold, profesor rezydent w Zen Center w Nowym Jorku, Świątynia Ognistego Lotosu, wyjaśnia symbolikę wołu na stronie internetowej klasztoru Zen Mountain: „10 zdjęć oswajania wołu to kolejny sposób opisania życia praktykującego od czasu jego wejście na ścieżkę i koniec treningu. Kiedy zaczynamy praktykę, są rzeczy, których nie można zobaczyć, których jeszcze nie ma w naszym wszechświecie. Jesteśmy na nie narażeni, ale ich nie słyszymy, nie widzimy. będziemy mogli zobaczyć, usłyszeć i doświadczyć tego, co zawsze tam było, ale nigdy nie zostało nam objawione. Coś się zmienia ”.
Ilustracje proszą praktykującego buddyzm, aby spojrzał poza namacalne na niematerialne. Wiązując sznur wokół kolczyka wołu, pasterz najpierw wycisza swój umysł (wołu), oswajając jego zdolność poruszania się w ciszy.
Poezja
Kilka wierszy zostało zainspirowanych rycinami 10 wołów. Wiersze podkreślają długą drogę buddyzmu zen do oświecenia. Poszukiwanie wołu wydaje się niekończącym się zadaniem dla początkującego buddyzmu, podobnie jak droga do oświecenia jest długa i żmudna.
Później w serii wierszy poeta odnajduje wołu i opisuje proces przekłuwania mu nosa: „Biegnę w twoją stronę i przebijam ci nos! / Drży i szaleńczo skacze / Ale karmię go, gdy jest głodny i podaję wodę kiedy poczujesz pragnienie ”. Wiersz odzwierciedla moment przekłucia nosa wołu jako symbol oporu umysłu.
Okres historyczny
Obrazy zen przedstawiające wołu przyczepionego do drzewa za pomocą liny i kolczyka na nosie pochodzą już z III wieku pne. Już starożytne teksty łączyły umysł wołu i jego udomowienie z celem pełnej świadomości.
Rozważania
Buddyzm to cicha wewnętrzna podróż, medytacja, którą można poprowadzić poprzez wypowiadane myśli i obrazy, ale transcendencję wykraczającą poza słowo mówione. Dziesięć obrazów wołu odzwierciedla podróż każdego mędrca do oświecenia, a kolczyk z nosa wołu jest punktem niewoli w podróży buddyjskiej zen.
