Zawartość
Szmaragd to jeden z najbardziej cenionych kamieni szlachetnych na świecie. Zwykle zielony kamień symbolizuje życie, zdrowie i wiosnę. Grecy i inne starożytne cywilizacje zbierali je i używali. Pod pięknym kolorem i błyszczącą powierzchnią kryje się złożone bogactwo chemiczne.
Skład elementarny
Wzór chemiczny szmaragdu to Be3Al2 (SiO3) 6. Innymi słowy, składa się z trzech atomów berylu, dwóch atomów glinu i sześciu cząsteczek trójtlenku krzemu. Ten kamień należy do grupy beryli.
Właściwości kryształów
Szmaragdy należą do klasy kryształów cyklokrzemianów. Posiadają heksagonalny układ krystaliczny, który nawiązuje do kształtu sieci krystalicznych tworzących ich strukturę. Jego pokrój kryształu, według Mineral Miners, obejmuje „typowo małe, wydłużone graniastosłupy pierwszego rzędu, często z pionowymi prążkami i nieregularnymi zakończeniami pinakoidalnymi”.
Właściwości wizualne
Szmaragd ma szklisty blask. Jego przezroczystość waha się od półprzezroczystego do nieprzejrzystego; w rzadkich przypadkach może być całkowicie przezroczysty. Szmaragdy pękają konchoidalnie, to znaczy rozpadają się na lekko błyszczące, kruche i gładkie powierzchnie. Jej pleochroizm (cecha pozornie różnych kolorów w zależności od kąta obserwacji) jest klasyfikowany jako „wyraźny”, od niebiesko-zielonego do żółto-zielonego.
Właściwości ilościowe
Szmaragdy mają ciężar właściwy, czyli wartość ich gęstości w stosunku do gęstości wody, między 2,67 a 2,78. Mają dwójłomność od 0,005 do 0,008 i współczynnik załamania światła od 1,566 do 1,602. Dwójłomność odnosi się do podziału światła na dwa promienie, gdy przechodzi przez kryształ. Współczynnik załamania światła określa, jak szybko światło przechodzi przez materiał. Szmaragdowa skala twardości waha się od 7,5 do 8,0. Skala ta jest czynnikiem określającym stopień odporności substancji, powyżej którego może być widocznie uszkodzona przez inną substancję.