Zawartość
Króliki należą do rzędu zajęczaków, do których należą zające i zajęczaki. Powszechnym błędem jest myślenie, że króliki to gryzonie; oni nie są. Mają cztery siekacze w górnym łuku, a gryzonie mają tylko dwa. Są ściśle wegetarianami, a gryzonie żywią się zwierzętami i padliną. Króliki można znaleźć w całych Stanach Zjednoczonych i są przystosowane do przetrwania w najbardziej zróżnicowanych klimatach. Dzięki ewolucyjnemu procesowi doboru naturalnego przedstawiają wiele fizycznych adaptacji, które pozwalają im się rozwijać i przetrwać.
Uszy
Uszy królika są przydatne w wielu funkcjach przetrwania. Często nieznanym faktem na ich temat, zwłaszcza tych żyjących w gorących, suchych regionach, jest to, że działają one jako chłodnice termiczne dla zwierząt. Szerokie uszy emitują ciepło, które zapewnia samoregulację. Ponadto pozwalają im słuchać pobliskich drapieżników, zapewniając im dodatkowy czas na ucieczkę lub zatrzymanie się.
Szerokie stopy
Królicze łapki to nie tylko szczęście. Pozwalają zająkowi poruszać się po miękkim piasku, śniegu lub błocie. Szerokie stopy działają jak „śniegowce” i zapewniają niezbędną przyczepność na gładkim terenie. Jest to szczególnie przydatne w przypadku ucieczki przed gatunkami drapieżnymi, takimi jak lis i ryś.
Zęby
Członkowie rzędu zajęczaków mają cztery siekacze w górnym łuku. Te dodatkowe zęby pozwalają królikom żuć i gryźć odporne materiały roślinne. Ponieważ utrzymują ścisłą dietę wegetariańską, adaptacja ta jest bardzo ważna, gdy miejsce, w którym żyją, ma odporne i włókniste warzywa. Przedni ząb królika nigdy nie przestaje rosnąć. W rezultacie muszą żuć i żuć przez całe życie, aby utrzymać ząb wypolerowany, zapewniając przeżycie.
Ogon
Mały, zaokrąglony ogon królika służy żywotnemu celowi. Podczas lotu drapieżników na obszarach wegetatywnych długi, gruby ogon utrudniał lub stwarzał przeszkody w przetrwaniu na wolności. Mały, puszysty ogon nie daje się złapać ani poszerzyć, co zapobiega łapaniu go przez drapieżniki.