Zawartość
Króliki należą do rzędu zajęczaków, które obejmują zające i lágomis. Jednym z powszechnych nieporozumień jest to, że króliki są gryzoniami; oni nie są. Mają cztery siekacze w górnym łuku, a gryzonie mają tylko dwa. Są one ściśle wegetariańskie, a gryzonie żywią się zwierzętami i padliną. Króliki można znaleźć w całych Stanach Zjednoczonych i są one przystosowane do przetrwania w najróżniejszych klimatach. Poprzez ewolucyjny proces doboru naturalnego prezentują wiele fizycznych adaptacji, które pozwalają im się rozwijać i przetrwać.
Uszy
Królicze uszy są przydatne w wielu funkcjach przetrwania. Często nieznanym faktem o nich, zwłaszcza tych żyjących w gorących, suchych regionach, jest to, że działają one jako chłodnice termiczne dla zwierząt. Szerokie uszy emitują ciepło, co ułatwia samoregulację. Ponadto pozwalają im słuchać pobliskich drapieżników, dając im dodatkowy czas na ucieczkę lub pozostanie nieruchomym.
Długie stopy
Nogi królika to nie tylko szczęście. Pozwalają królikowi poruszać się w miękkim piasku, śniegu lub błocie. Szerokie stopy działają jak „śnieżne buty” i zapewniają niezbędną przyczepność do gładkiego terenu. Jest to szczególnie przydatne do ucieczki przed drapieżnymi gatunkami, takimi jak lis i ryś.
Zęby
Członkowie rzędu zajęczaków mają cztery siekacze w górnym łuku. Zęby te pozwalają królikom żuć i gryźć odporne materiały roślinne. Ponieważ utrzymują ścisłą dietę wegetariańską, ta adaptacja jest bardzo ważna, gdy miejsce, w którym zamieszkują, ma odporne i włókniste warzywa. Przedni ząb królika nigdy nie przestaje rosnąć. W rezultacie muszą gryźć i żuć przez całe życie, aby utrzymać ząb ukamienowany, zapewniając przetrwanie.
Ogon
Mały, zaokrąglony ogon królika ma zasadnicze znaczenie. Podczas ucieczki drapieżników na obszarach wegetatywnych długi, gruby ogon utrudniałby lub utrudniał przetrwanie na wolności. Mały, puszysty ogon nie zostaje uwięziony ani poszerzony, co zapobiega łapaniu drapieżników.
