Zawartość
Lotniska Orlando International i Orlando Executive obsługują obszar metropolitalny Orlando. Każde lotnisko jest przeznaczone dla określonej kategorii podróżnych, przy czym Orlando International współpracuje z komercyjnymi liniami lotniczymi, a Orlando Executive obsługuje loty ogólne i korporacyjne. Międzynarodowe lotnisko w Orlando jest również znane pod nazwą International Air Transport Association (MCO). Kod lotniska IATA dla Orlando Executive to ORL.
Fabuła
Otwarte w 1928 roku jako lotnisko miejskie Orlando Executive Airport było pierwszym komercyjnym lotniskiem w środkowej Florydzie. Znajduje się 4,8 km od centrum Orlando, na obszarze 427 hektarów i jest własnością miasta Orlando. W latach 60. komercyjne operacje pasażerskie przeniesiono z ENT do bazy sił powietrznych McCoy, 20 km od centrum. Po zamknięciu tej bazy lotniczej w 1975 roku, lotnisko zostało przemianowane na Orlando International w 1976 roku, a regularne usługi międzynarodowe rozpoczęły się w 1984 roku.
Funkcje
Port lotniczy Orlando Executive służy jako lotnisko dla lotów rzeczywistych i korporacyjnych, wykorzystywane głównie do podróży służbowych i turystycznych obsługujących prywatne i czarterowe samoloty. Lotnisko to jest również wykorzystywane do celów egzekwowania prawa, karetek powietrznych oraz misji poszukiwawczo-ratowniczych. Lotnisko to zostało wyznaczone przez Federalną Administrację Lotnictwa w celu zmniejszenia ruchu na międzynarodowym lotnisku w Orlando. MCO to główne lotnisko dla podróżnych, obsługujące krajowe i zagraniczne linie lotnicze obsługujące regularne loty do Orlando. Lotnisko obsługuje również loty cargo, loty ogólne i loty korporacyjne.
Budynków
MCO i ORL świadczą usługi całodobowe i są wyposażone w wieże kontroli ruchu lotniczego FAA. ORL posiada dwa budynki terminali zarządzane przez Showalter Flying Service i SheltAir Aviation Services oraz dwa pasy startowe o długości 1,8 i 1,4 km. MCO ma cztery pasy startowe, z których dni mają długość 3,6 km, a pozostałe 3 i 2,7 km. Na powierzchni 404 hektarów znajdują się obszary wsparcia i jeden kompletny z dwoma terminalami, czterema budynkami bocznymi i 96 bramami. Orlando Tradeport należący do MCO to 566-hektarowe centrum towarowe ze strefą wymiany walut, Departamentem Rolnictwa i Stacją Kontroli Roślin oraz zapleczem lotniczym. Na obu lotniskach znajdują się punkty ochrony granicznej i celnej.
Linie lotnicze
Po otwarciu w 1928 roku Pan Am obsługiwał loty z lotniska Orlando Executive na Kubę i Portoryko. Delta, Eastern i National Airlines również prowadziły działalność na tym lotnisku. W 1968 roku komercyjne linie lotnicze zatrzymały się w ENT. W momencie publikacji z międzynarodowego portu lotniczego Orlando korzystało 35 linii lotniczych ze Stanów Zjednoczonych i zagranicy. W tym czasie linie lotnicze obsługiwały loty do około 170 miejsc w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, na Karaibach, w Meksyku, Ameryce Południowej i Europie.
Ruch lotniczy
Międzynarodowy port lotniczy Orlando jest najbardziej ruchliwym lotniskiem pod względem operacji lotniczych w regionie metropolitalnym Orlando. Według Zarządu Portu Lotniczego Greater Orlando MCO obsługuje około 35,2 mln pasażerów i 310 000 przylotów i odlotów rocznie. Według danych FAA MCO obsłużył 368906 odlotów i przylotów w okresie 12 miesięcy kończącym się 31 grudnia 2009 r., A ORL z 103.216 przylotami i odlotami w okresie 12 miesięcy kończącym się 21 kwietnia. z 2010 roku.
