Zawartość
Materiały przewodzą prąd, ponieważ ich atomy i cząsteczki mają słabo przyłączone elektrony. Jeśli zastosujesz napięcie do materiału, wypchnie on luźne elektrony i popłynie prąd elektryczny. Przewodnik elektryczny ma opór, ponieważ ten przepływ nie jest doskonały; niektóre materiały, takie jak srebro i miedź, przewodzą lepiej niż inne, w tym guma i szkło. Kształt, temperatura i inne czynniki wpływają na opór elektryczny.
Temperatura
Energia elektryczna płynie lepiej, gdy atomy w przewodniku pozostają nieruchome. Ponieważ ciepło wprawia atomy w drgania, zwiększa opór. Ogólnie rzecz biorąc, im cieplejszy obiekt staje się, tym większy ma opór. W przypadku niektórych materiałów, takich jak silikon, ta zasada działa odwrotnie; w pewnym zakresie temperatur ciepło zmniejsza opór.
Materiały
Materiały z ściśle związanymi elektronami, takie jak plastik i drewno, są słabymi przewodnikami elektrycznymi i mają dużą wytrzymałość. Naukowcy nie uważają ich za kierowców; zamiast tego nazywają je „izolatorami”. Wśród przewodników dużą rezystancję mają węgiel i krzem. Odporność metali, takich jak miedź i nikiel, jest bardzo niska.
Rozmiar i kształt
Małe, cienkie przewodniki mają większą rezystancję niż duże i grube przewodniki, do tego stopnia, że wąska rura jest bardziej odporna na przepływ cieczy niż rura o dużej średnicy. Przewody do potężnych, wysokoprądowych maszyn przemysłowych są znacznie większe niż w przypadku elektroniki użytkowej małej mocy. Żarnik żarówki to bardzo cienki drut przeznaczony do wytwarzania ciepła dzięki wysokiej oporności elektrycznej.
Łańcuch
W idealnym przypadku bieżąca wartość nie wpływa na opór materiału. W praktyce jednak materiały nagrzewają się wraz ze wzrostem prądu elektrycznego, zwiększając opór. Naukowcy nazywają ten opór nie-omowy. Elementy elektroniczne zwane „rezystorami” wykazują stałą odporność na szereg prądów, chociaż nagrzewają się również, gdy są zmuszone do przenoszenia nadmiernego prądu.