Zawartość
W przeciwieństwie do innych naukowców, wulkanolodzy mają ograniczoną zdolność bezpośredniego spojrzenia na to, co badają. Aby uzyskać informacje, zależą od niezliczonych narzędzi. Ten niezwykle czuły sprzęt pozwala im mieć oko na wszystko, od aktywności sejsmicznej i zmian zboczy powierzchni wulkanu po rodzaje gazów emitowanych przez wulkany.
Monitory sejsmiczne
Wulkany i otaczający je region są siedliskiem aktywności sejsmicznej, a wzrost liczby trzęsień ziemi może wskazywać na nieuchronną erupcję. Sejsmografy wykrywają i rejestrują trzęsienia ziemi. Te zaawansowane urządzenia mierzą intensywność, skalę i epicentrum (punkt początkowy aktywności) trzęsień ziemi. Na Hawajach znajduje się ponad 60 stacji monitoringu sejsmicznego.
Kamery termowizyjne
Ponieważ naukowcy nie mogą zajrzeć do wnętrza wulkanu, używają kamer termowizyjnych do fotografowania ciepła emitowanego przez wulkany. Obrazy pokazują, które strumienie lawy są cieplejsze, a więc nowsze, a które zimniejsze, a więc starsze.
Ruchy naziemne
Satelity globalnego pozycjonowania (GPS), elektroniczne dalmierze (EDM) i standardowe przyrządy niwelacyjne mierzą zmiany w formowaniu się gleby wulkanu. Na przykład inklinometr mierzy „kąt nachylenia boku wulkanu”. Gdy magma gromadzi się pod powierzchnią, wywierany nacisk powoduje jej rozszerzenie. Hawaiian Volcano Society używa inklinometrów, które „mierzą zmiany nachylenia tak minimalne, jak jedna część na milion”.
Próbki gazowe
Wulkanolodzy mogą powiedzieć, co dzieje się pod powierzchnią wulkanu na podstawie emitowanego przez niego gazu. Zmiany w ilości gazu węglowego lub siarkowego mogą oznaczać nowy dopływ magmy, a śmierdzący siarkowodór może oznaczać nieuchronną erupcję.
Uzyskanie tych próbek może być niebezpieczne, dlatego naukowcy używają spektrometru. Każdy rodzaj gazu ma własną sygnaturę świetlną; dlatego to urządzenie, które analizuje światło przechodzące przez wulkaniczną smugę, dostarcza naukowcom potrzebnych informacji z bezpiecznej odległości.
Mapowanie radarowe
Instrumenty radarowe przenoszone przez samoloty lub satelity zapewniają niezwykle szczegółowe, trójwymiarowe mapy powierzchni wulkanów. Dzięki tym obrazom wulkanolodzy są w stanie przewidzieć wzorce przepływu magmy i osuwiska.
Obrazy te pomagają również władzom lokalnym w przygotowaniu planów ewakuacji na wypadek wybuchu.
