Zawartość
Pocisk pistoletu musi być wystarczająco gęsty, aby poruszać się wbrew oporowi powietrza i grawitacji. Wewnątrz musi wytrzymywać ciśnienie strzelania i wysoką temperaturę. Naprawdę stabilna kula musi być bardziej plastyczna niż lufa broni, aby jej nie uszkodzić. Ponadto musi służyć swojemu prawdziwemu celowi, czy to wierceniu, rozszerzaniu, łamaniu, przechwytywaniu, czy też ich połączeniu.
Prowadzić
Czysty ołów jest twardy i niezmieniony, co czyni go doskonałym materiałem na pociski. Ołów odlewany może mieć asymetryczny rdzeń i hermetyczne przestrzenie, jednak nieregularności te można naprawić za pomocą odpowiedniego modelowania lub kucia. Ołów ma gęstość, która umożliwia wysyłanie energii kinetycznej do rzutowanego punktu. Jednak ze względu na jego skłonność do szkodzenia środowisku, producenci amunicji często zastępują ten metal bezpieczniejszymi alternatywami.
Wolfram
Wolfram jest uważany za wygodną opcję dla materiału pocisków, ponieważ nie szkodzi środowisku. Jednak kule wolframowe są większe i nie można ich używać z mniejszymi typami broni. Pod względem wydajności odpowiadają one ołowiu po zmieszaniu z nylonem lub cyną, zapewniając mu wystarczającą masę. Grzebienie do karabinu myśliwskiego zawierają amunicję wolframową.
Wspaniały
Od czerwca 2011 r. Osm ma największą gęstość spośród wszystkich metali użytych do wykonania pocisku. Oprócz zastosowania w amunicji jest również stosowany w gramofonach, igłach kompasów, końcówkach piór wiecznych i częściach zegarków. Ma swoją własną sztywność i odporność na rdzę. Jest to idealny metal na pociski przeciwpancerne, z niesamowitą siłą napędową; dwa razy więcej ołowiu i trzy razy więcej niż stali. Pociski z osmu mają mniejszy opór powietrza, mniejszą elastyczność i są twardsze niż jakikolwiek inny pocisk.
Uran
Produkcja pocisków uranowych jest trudniejsza niż ołowianych, ponieważ łatwo się utlenia i zwęgla. Dzięki odpowiednim technikom pozbawienia tlenu rdzeń amunicji uranowej można łatwo kształtować. Po pokryciu pociski te stają się bezpieczne w użyciu i mają większą gęstość niż ołów. Mają większą siłę wybuchową po zmieszaniu z tytanem, co daje również większą sztywność i zdolność penetracji, i są szeroko stosowane przez siły zbrojne do wiercenia zbroi.
