Zawartość
Lodówka została wynaleziona przez Jacoba Perkinsa w 1830 roku i od tego czasu przeszła kilka zmian, takich jak przyjęcie freonu w latach 30. i jego spadek w latach 90. Jednak główne części każdej lodówki nie zmieniły się drastycznie i są w zasadzie takie same w każdej jedność. Lodówki działają podobnie do klimatyzatorów, ale zamiast wypuszczać zimne powietrze do pomieszczeń mieszkalnych, lodówki zamykają je w izolowanym pudełku, aby utrzymać niską temperaturę, aby przechowywać żywność i inne rzeczy.
Soda
Czynnik chłodniczy, będący istotną częścią każdej lodówki, zaczyna się jako gaz, staje się płynny, a następnie ponownie staje się gazem, gdy przepływa przez wewnętrzne części lodówki. W pierwszych modelach lodówek toksyczne gazy, takie jak amoniak, były używane jako czynnik chłodniczy aż do pojawienia się freonu w latach 30. Freon był głównym czynnikiem chłodniczym używanym w Stanach Zjednoczonych, dopóki naukowcy nie zdali sobie sprawy, że jego użycie uszkodziło warstwę ozonową. Obecnie większość lodówek wykorzystuje związek chłodniczy o nazwie HFC-134a.
Kompresor
Sprężarka znajduje się w dolnej tylnej części lodówki. Mechanizm ten, napędzany silnikiem elektrycznym, zwiększa temperaturę i ciśnienie gazu chłodniczego, a następnie przekazuje jego przegrzaną parę do skraplacza.
Skraplacz
Umieszczony z tyłu lodówki skraplacz można rozpoznać po miedzianych wężownicach. Gorące opary chłodnicze wpływają do skraplacza, gdzie schładzają się do temperatury atmosferycznej otoczenia. W tym momencie soda staje się płynna.
Zawór rozprężny
Zawór rozprężny, czasami nazywany rurką kapilarną w domowych lodówkach, to zestaw małych miedzianych rurek, takich jak skraplacz. Tutaj ciekły czynnik chłodniczy przepływa, a jego temperatura i ciśnienie powoli spadają. Spadek ciśnienia powoduje odparowanie około połowy ciekłego czynnika chłodniczego. Ten proces umożliwia czynnikowi chłodniczemu pochłanianie ciepła i obniżenie wewnętrznej temperatury lodówki.
Parownik
Parownik wykonany jest z rur miedzianych i aluminiowych. Tutaj pozostała ciecz pochłania ciepło, aż ponownie odparuje, zamieniając się w parę. Następnie kompresor wyciąga parę z parownika i cykl chłodzenia jest powtarzany.
