Zawartość
Istnieje wiele sposobów podziału form życia na różne grupy w oparciu o ich cechy. Bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne to dwie główne grupy wszystkich bakterii, z których najbardziej uderzająca różnica jest związana ze strukturą ich błon komórkowych. Chociaż oba typy mogą powodować choroby zakaźne, bakterie Gram-ujemne stanowią poważny problem dla zdrowia publicznego ze względu na fakt, że ich struktura komórkowa czyni je opornymi na antybiotyki.
Barwienie metodą Grama
Barwienie metodą Grama to sposób na podział bakterii na dwie duże grupy. Bakterie Gram-dodatnie zachowują podczas tego procesu barwnik fioletu gencjany, zmieniając kolor na fioletowy, podczas gdy bakterie Gram-ujemne zmieniają kolor na różowy. Niektóre bakterie są mutowalne, na przykład bakterie Gram-dodatnie, które w pewnych okolicznościach mogą stać się bakteriami Gram-ujemnymi. Różnica między nimi tkwi w ich błonach komórkowych. Te pierwsze mają grubą ścianę komórkową, która składa się głównie z peptydoglikanu. Te ostatnie mają bardzo cienką warstwę peptydoglikanu, a najbardziej zewnętrzna warstwa jest chroniona błoną cząsteczek lipoprotein. To pokazuje, że te dwa typy komórek mają bardzo różne właściwości i różnie reagują na czynniki chemiczne.
Odporność na antybiotyki
Głównym zagrożeniem ze strony bakterii Gram-ujemnych jest to, że wywoływane przez nie infekcje bakteryjne nie reagują na leczenie standardowymi antybiotykami. Na przykład ten typ bakterii jest odporny na działanie penicyliny i cefalosporyny, ponieważ mają one na celu rozbicie ścian komórkowych, które nie występują w bakteriach Gram-ujemnych. Zewnętrzna błona tych bakterii jest odporna na działanie różnych rodzajów antybiotyków, ponieważ jest nieprzepuszczalna. Dlatego infekcje wywołane przez bakterie Gram-ujemne są trudniejsze do leczenia.
Infekcje szpitalne
Infekcje wywołane przez bakterie Gram-ujemne są często przenoszone w warunkach szpitalnych i są główną przyczyną zakażeń szpitalnych i zgonów. Szczególnie podatni są pacjenci z osłabionym układem odpornościowym, chociaż ci z silniejszym układem odpornościowym mogą również nabyć tego typu infekcje. Bakterie te przeżywają przez długi czas na powierzchniach i często są przenoszone przez cewniki, wentylatory lub rany. Po wejściu do organizmu zwykle atakują krwiobieg, powodując infekcję. Bakterie Gram-ujemne są często zaangażowane w infekcje dróg moczowych i respiratorowe zapalenie płuc.
Leczenie
Ponieważ bakterie Gram-ujemne są tak odporne na antybiotyki, leczenie może być trudne lub nawet niemożliwe. Do tego celu służą dwa antybiotyki: kolistyna i polimyksyna B, opracowane w latach czterdziestych XX w. Oba mają jednak poważne skutki uboczne, takie jak uszkodzenie nerwów i nerek. Leczenie tymi lekami może prowadzić do niewydolności nerek. Niektóre szczepy bakterii Gram-ujemnych są również oporne na te antybiotyki.
