Zawartość
Egipcjanie używali naszyjników, aby czuli się bezpiecznie. Zarówno za życia, jak i po śmierci Egipcjanie używali naszyjników jako swego rodzaju amuletu, który miał pomóc im chronić się przed złem lub oddawać cześć bogom. Znaczenie lub powód naszyjnika różniło się w zależności od symboli i / lub użytych materiałów.
Złoto i kamienie szlachetne
Złoto było używane w naszyjnikach do reprezentowania ciała bogów, takich jak Złoty Horus, i jest uważane za boski metal przyczepiony do słońca. Kamienie szlachetne były również używane w naszyjnikach i miały specyficzne znaczenie mitologiczne oparte na kolorze kamienia. Na przykład zielonkawo-turkusowy błękit kojarzył się z życiem i radością, podczas gdy czerwony lub czerwonawo-brązowy symbolizował ogień i krew. Egipcjanie zaczęli zbierać amulety od urodzenia, aby zabrać je ze sobą w zaświaty.
Skarabeusz
Skarabeusz, religijny i znaczący symbol, był używany w naszyjnikach od pospolitych Egipcjan po faraona. Skarabeusz był chrząszczem uważanym przez Egipcjan za święty, a jego kształt wyryto w górnej części amuletu. Spody niektórych chrząszczy mogą służyć jako foki; wyryto na nich hieroglify, które można było wcisnąć w glinę jako symbol władzy.
Amulet serca
Serce było duszą i umysłem Egipcjan. Według Księgi Umarłych sądzono, że serce było ciężkie w życiu pozagrobowym, aby uzyskać dostęp do Ozyrysa, ich widoku nieba. Gdyby serce było bardzo ciężkie, śmierć nastąpiłaby pod koniec swojego czasu. Uważano, że amulet serca był pojemnikiem na serce noszącego i był noszony na naszyjniku, tak że serce nadal było z osobą po śmierci.
Menat
Menat to ciężki naszyjnik z koralików z przednią częścią w kształcie półksiężyca i był używany jako przedmiot ceremonialny bogini Hathor, która według Egipcjan miała wpływ na odrodzenie i śmierć. Ten kawałek był używany bardziej przez królowe i czekające panie pełniące funkcję kapłanek. W rzadkich przypadkach menat był używany przez mężczyzn, zwłaszcza przez wyznawców Hathor. Uważano, że naszyjnik jest środkiem mocy dla bogini.