Zawartość

• Producenci odzieży
• Producenci sprzętu sportowego
• Sklepy meblowe i sprzedawcy detaliczni
• Firmy rolno-przemysłowe

Międzynarodowe Forum Praw Pracy zauważa, że ​​kilka firm posiadających wiodące na rynku marki korzysta z niewolniczej siły roboczej. Artykuł w New York Times z 2008 roku, napisany przez Davida Barbozę, ujawnił, w jaki sposób niektóre chińskie fabryki zatrudniające pracowników do produkcji towarów dla krajów zachodnich były wykorzystywane. Oprócz otrzymywania minimalnych wynagrodzeń pracownicy byli narażeni na niebezpieczne maszyny i szkodliwe chemikalia. Główne marki, które opierają się na niewolniczej pracy, to Nike, Burberry i Walmart.

Producenci odzieży

American Apparel, Abercombe & Fitch, L.L. Bean, Gymboree, Hanes i Burberry to tylko niektóre ze znanych marek, które wykorzystują niewolniczą siłę roboczą do produkcji tkanin i odzieży. Według Międzynarodowego Forum Pracy firmy te nie spełniają standardów uczciwej pracy i nie starają się poprawiać warunków pracy swoich pracowników. L.L. Bean, Gymborree i Hanes wykorzystują przymusową pracę dzieci w swoich fabrykach bawełny w Uzbekistanie. Pracownicy tych producentów odzieży nie mają praw do rokowań zbiorowych i nie są zrzeszeni w związkach. Międzynarodowe Forum Pracy wskazuje, że jest to lista niejednoznaczna, ponieważ istnieje kilka innych marek odzieżowych, które wykorzystują niewolniczą siłę roboczą.

Producenci sprzętu sportowego

Producenci artykułów sportowych, tacy jak Nike i Adidas, polegają na pracownikach w Indonezji przy produkcji butów. Z raportu Common Dreams, pozarządowej organizacji pozarządowej, wynika, że ​​indonezyjscy pracownicy żyją w skrajnym ubóstwie i spotykają się z nękaniem i agresją fizyczną ze strony pracodawców. Nike to największa firma zajmująca się obuwiem sportowym na świecie i posiada 11 fabryk w Indonezji, które produkują 55 milionów butów rocznie. Znaczna część tych produktów jest eksportowana do Stanów Zjednoczonych; tylko jedna para na 50 jest sprzedawana konsumentom indonezyjskim.

Sklepy meblowe i sprzedawcy detaliczni

Międzynarodowe Forum Praw Pracy wymienia Ikea, Walmart i Kohl's jako sklepy meblowe i detaliści, którzy mają historię nieuczciwych praktyk pracy i nie mają „społecznej odpowiedzialności biznesu”. Czterech pracowników zatrudnionych przez te firmy w Turcji straciło życie z powodu niebezpiecznych warunków pracy. Jako jeden z największych sprzedawców detalicznych na świecie, Walmart ma ponad 60 000 dostawców. Ten sklep ma długą historię naruszeń praw pracowniczych na „wysokim poziomie” w krajach takich jak Bangladesz, Chiny, Indonezja i Suazi i zawiódł już w takich obszarach, jak płace, wynagrodzenie za nadgodziny, urlop macierzyński, przerwy w łazience, praca praca przymusowa i prawo do zrzeszania się.

Firmy rolno-przemysłowe

Marki rolno-przemysłowe, takie jak Monsanto, Cargill i Archer Daniels Midland, stosują nieuczciwe praktyki w pracy. Według Międzynarodowego Forum Praw Pracy firmy te „są na szczycie złożonego łańcucha dostaw”, który poddaje pracowników pracy dzieci, pracy przymusowej i niewoli za długi. Drobni rolnicy w różnych częściach świata są zmuszeni kupować nasiona od tych gigantów rolno-przemysłowych i sprzedawać im swoje produkty po „niezrównoważonych” cenach. Pracownicy rolni, którzy eksportują takie produkty, jak ananasy, guma, bawełna, kakao, herbata i kwiaty, zaopatrują ważne marki spożywcze, takie jak Kraft, Nestlé i Dole. Firmy te posiadają znaczny udział w światowych markach żywności i łamią prawa pracownicze w takich obszarach, jak płace, godziny pracy, wolność zrzeszania się, czy narażenie na szkodliwe lub toksyczne chemikalia.