Zawartość
Żółwie morskie mają płuca i oddychają powietrzem. Ich zdolność do pozostawania pod wodą przez długi czas może sprawić, że będą wyglądać bardziej jak skrzelowe ryby, ale są to gady, które muszą wypłynąć na powierzchnię, aby oddychać. W fizjologii żółwia morskiego istnieje kilka adaptacji, które pozwalają organizmowi na bardziej efektywne wykorzystanie tlenu i przeciwdziałają skutkom ubocznym nieczęstych pojawiania się.
Specjalistyczne oddychanie
Żółwie mogą bardzo szybko wypełnić płuca, gdy się pojawią. Żółwie skórzaste są w stanie kontrolować częstość oddechów, wciągając duże ilości powietrza, aby uzupełnić swoje tkanki podczas rzadkich wizyt na powierzchni. W tym momencie przypominają trochę wieloryby, które są ssakami. W większości przypadków żółw musi tylko raz wziąć głęboki oddech przed ponownym nurkowaniem. Badania wykazały wymianę ponad 50% pojemności płuc podczas jednego oddechu.
Magazyn tlenu
Niektóre żółwie mogą spać godzinami, pozostając całkowicie zanurzone. Potrafią również przepływać duże odległości między oddechami. Dzieje się tak, ponieważ ich krew i tkanki magazynują tlen łatwiej niż u innych zwierząt. Żółwie mają więcej czerwonych krwinek i hemoglobiny do przenoszenia tlenu. Twoje mięśnie zawierają duże ilości mioglobiny, która przenosi więcej tlenu przez tkanki podczas długich kąpieli. Zwierzęta te wykazują również niezwykłą zdolność przenoszenia tlenu do swoich stosunkowo dużych płuc. Podczas pływania na duże odległości żółwie muszą wznosić się, aby oddychać co 20 lub 30 minut. Podczas odpoczynku mogą przez wiele godzin utrzymywać się na oddychaniu beztlenowym (bez powietrza).
Odporność na CO2
Efektem ubocznym rzadkiego oddychania jest nagromadzenie się dwutlenku węgla we krwi. CO2 jest wydalany z każdym wydechem człowieka, ale żółwie muszą nosić ze sobą odpadki, aż się pojawią. Serca żółwi morskich mają specjalną trójkomorową konstrukcję, która pozwala gatunkowi tolerować gromadzenie się dwutlenku węgla.
Metabolizm
Metabolizm żółwia morskiego jest powolny. Oznacza to, że Twój organizm nie potrzebuje składników odżywczych ani tlenu tak często, jak wymagałby tego szybki metabolizm. Ponadto wewnętrzne procesy żółwia działają inaczej podczas długich nurkowań, kierując przepływ krwi do mózgu, serca i układu nerwowego oraz z dala od innych narządów, które przystosowały się do radzenia sobie z niedoborami tlenu. W niektórych przypadkach tętno może spadać w tempie jednego uderzenia na dziewięć minut. Żółwie zielone w Zatoce Kalifornijskiej często zakopują się w morzu i hibernują w miesiącach zimowych.
Dodatkowy tlen
Niektóre gatunki żółwi mogą połykać wodę przez nos i usta i wydobywać dodatkowy tlen. Wyściółka gardła tych gatunków służy jako rodzaj skrzeli, zapewniając wtórne źródła tlenu. Inne typy połykają wodę przez jamy w pobliżu odbytu, które również działają jak skrzela, aby wydobyć trochę tlenu z otaczającej wody. Procesy te nie dostarczają zwierzęciu większości tlenu, po prostu uzupełniają powietrze gromadzone podczas oddychania na powierzchni.
