Zawartość
Kiedy pies ma infekcję bakteryjną, istnieje ryzyko posocznicy, która pojawia się, gdy bakteria dostanie się do krwioobiegu i wytwarza toksyny, które rozprzestrzeniają się do ważnych narządów. Z biegiem czasu całe ciało zwierzęcia może zostać odurzone i może wystąpić wstrząs septyczny. Psy z posocznicą powinny otrzymać natychmiastowe leczenie i chociaż wiele z nich dochodzi do siebie po niewielkich lub żadnych komplikacjach, wiele z nich umiera.
Czynniki ryzyka i zapobiegania
Posocznica pojawia się zwykle po wystawieniu psów na chorobę wywoływaną przez organizm, na przykład bakterie z rodzaju E.coli. Ryzyko wzrasta, gdy zwierzęta mają osłabiony układ odpornościowy lub istniejący wcześniej stan, taki jak cukrzyca, problemy z wątrobą, nerkami lub drogami moczowymi. Najlepszym sposobem ochrony psa jest zapewnienie możliwie jak najczystszego środowiska wolnego od zarazków.
Objawy i diagnoza
Ta choroba może rozwijać się powoli lub nagle, a objawy różnią się w zależności od pacjenta. Należy jednak zwrócić uwagę na oznaki, takie jak dreszcze, gorączka, zmęczenie, depresja i problemy z sercem. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies ma posocznicę, natychmiast zabierz go do weterynarza. Ponieważ objawy są podobne do chorób związanych z układem odpornościowym, lekarz zleci wykonanie kilku badań krwi i moczu.
Leczenie
Najważniejszym czynnikiem skutecznego leczenia posocznicy jest wczesna diagnoza. Prawdopodobnie zostaną przepisane agresywne antybiotyki i należy obserwować objawy powikłań. Do najczęstszych powikłań należy obniżenie poziomu cukru we krwi, spadek ciśnienia, zaburzenia równowagi elektrolitowej i infekcje. Możliwe jest również, że Twój pies nie będzie mógł jeść samodzielnie, ponieważ musi być karmiony dożylnie.
Niebezpieczeństwo dla ludzi
Istnieje możliwość, że ludzie zarazią się „posocznicą ugryzienia psa” od zakażonych psów. Zwykle bakterie szkodzą ludziom tylko wtedy, gdy istnieją już predyspozycje, takie jak brak śledziony, osłabiony układ odpornościowy lub alkoholizm. Jednak posocznica po ugryzieniu psów jest śmiertelna w jednej trzeciej przypadków, dlatego konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia.