Zawartość
Metoklopram, lek kontrolowany, częściej nazywany metoklopramidem, jest zwykle zalecany osobom z pewnymi zaburzeniami trawienia. Zwykle jest przepisywany tylko do krótkotrwałego stosowania. Zwykle przyjmuje się go doustnie, cztery razy dziennie, około 30 minut przed posiłkiem. Może minąć kilka dni lub nawet tygodni, zanim użytkownicy będą mogli zobaczyć wyniki, a leczenia nie można przerwać bez wyraźnego zalecenia lekarza. Metoklopramid jest również dostępny pod marką Reglan z laboratorium Alaven.
Używa
Metoklopramid może być stosowany w leczeniu urazów żołądka i przełyku u osób z refluksem kwaśnym lub chorobą refluksową przełyku (GERD). Może być również stosowany w leczeniu cukrzycy ze stanem zwanym gastroparezą, w którym żołądek nie opróżnia się prawidłowo.
Jak to działa
Metoklopramid należy do klasy leków zwanych antagonistami receptora dopaminy. Zwiększa to ruch mięśni żołądka i jelit, pomagając w trawieniu pokarmu, a także wpływa na obszar mózgu, pomagając zmniejszyć uczucie nudności. Metoklopramid pomaga leczyć uszkodzenia żołądka i przełyku spowodowane kwasem, a także łagodzi objawy refluksu kwaśnego i zgagi.
Ostrzeżenia
Metoklopramid nie jest zalecany dla wszystkich, w tym dla tych, którzy mają napady padaczkowe, niedrożność, krwawienie lub perforację żołądka lub jelit i guzy nadnerczy. Ponadto osoby przyjmujące leki, takie jak kabergolina, pergolid i fenotiazyny, nie powinny być leczone metoklopramidem.
Nie poważne skutki uboczne
Niektóre skutki uboczne metoklopramidu obejmują senność i zawroty głowy, suchość w ustach, zaparcia, biegunkę, bóle głowy i trudności w zasypianiu. Żadna z tych reakcji nie jest powodem do niepokoju, ale skonsultuj się z lekarzem, jeśli nasilą się lub staną się uciążliwe.
Poważne skutki uboczne
Niektóre skutki uboczne metoklopramidu mogą wskazywać, że problem się rozwinął i może wymagać leczenia. Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeśli zauważy się którykolwiek z następujących objawów: splątanie lub nieprawidłowe myślenie, żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu, osłabienie koordynacji lub funkcji seksualnych, omamy, gorączka, szybkie, wolne lub nieregularne bicie serca, niezdolność do kontrolowania pęcherza, zmiany wahania nastroju, w tym myśli lub działania samobójcze, silne zawroty głowy lub pobudzenie, drgawki, sztywność mięśni, duszność, niewyjaśniony przyrost masy ciała, zwiększone pocenie się, obrzęk rąk, nóg lub stóp, skurcze lub drżenie mięśni i zmiany widzenia.