Zawartość
Barokowy styl sztuki, charakteryzujący się dramatyczną kolorystyką i bogatym wzornictwem, zdominował francuską produkcję artystyczną XVII wieku. W tym stylu zbudowano wiele królewskich budowli, a ich główne motywy wykorzystywali w swoich pracach najsłynniejsi malarze tamtych czasów. We Francji dominujący styl baroku zastąpił neoklasycyzm, który pojawił się w połowie XVIII wieku.
Muzyka
Wiele form muzycznych, które rozwinęły się w okresie baroku (koncerty, suity i sonaty) można również znaleźć we francuskim repertuarze barokowym. Głównym francuskim kompozytorem barokowym był Włoch z urodzenia Giovanni Battista Lulli (1632-1687), który później zmienił nazwisko na Lully. Był kompozytorem dworu Ludwika XIV i dyktował kierunek i styl sztuki francuskiej za swojego życia. Po śmierci Lully'ego dwaj inni kompozytorzy, Jean Philippe Rameau i François Couperin, dodatkowo zdefiniowali styl barokowy.
Obraz
Dwóch wielkich francuskich malarzy baroku to Nicolas Poussin i Georges de la Tour. Malarstwo tego pierwszego charakteryzuje się racjonalnym podejściem i klasyczną tematyką. Podobnie jak wielu francuskich artystów barokowych, de la Tour naśladował włoskich artystów, którzy go poprzedzili. Jego najbardziej uderzającą inspiracją był Caravaggio, a jego obrazy wykorzystywały światłocieniową technikę cienia i światła. Inną ważną siłą w tym okresie byli bracia Naim, których obrazy z sympatią dokumentowały życie ubogich.
Architektura
Architekturę francuską w okresie baroku charakteryzowały rozległe i bogato zdobione pałace i wyszukane ogrody. W drugiej połowie XVII wieku jako osobistą rezydencję Ludwika XIV zbudowano słynny Pałac Wersalski. W tym okresie rozbudowano również Luwr. Architektem, który ją zdefiniował, był Jules Hardouin-Mansart, który zaprojektował części Pałacu Wersalskiego i Orangerie (szklarnię zbudowaną w miejscu Luwru).
Dziedzictwo
Okres baroku został zdefiniowany przez panowanie Ludwika XVI, które trwało od 1661 do 1715 r. Lully, osobisty kompozytor króla Sola, i gwiazda architekta (Mansart), uosabiali później główne cechy francuskiego stylu barokowego i artystycznej wrażliwości. . Charles Le Brun był także malarzem na dworze Louisa i zarządzał Narodową Akademią Sztuki, która produkowała artystów, których prace obejmowały malowidła ścienne i ołtarze, które pozytywnie przedstawiały Ludwika XIV.
