Zawartość
Nieruchome stawy, zwane również synartrozą, to stawy w ludzkim ciele, które się nie poruszają. Ludzie mają nieruchome stawy w celu stabilizacji i kostnienia, procesu, w którym chrząstka zamienia się w kość, zwykle obserwowany tylko u dzieci. Chociaż organizm ludzki nie ma wielu nieruchomych stawów, są one bardzo ważne dla wielu funkcji, od żucia po rozwój dziecka. Istnieją trzy rodzaje nieruchomych stawów: gonfoza, szwy i syndesmoza.
Gonfose
Stawy gonfozy to miejsca, w których jedna kość pasuje do drugiej i nie może się poruszać. Jedynym przykładem w ludzkim ciele, zgodnie z British Encyclopedia, są zęby. W przypadku tego stawu włóknista tkanka łączy zęby z pęcherzykami zębowymi i utrzymuje je na miejscu. Chociaż staw ten jest nieruchomy, stopniowy nacisk może go poruszać siłą, jak w przypadku aparatu ortodontycznego lub przy nagłych szarpnięciach, jak w przypadku urazu wyrywającego ząb.
Szwy
Szwy definiuje się jako kości połączone warstwami włóknistymi i są nieruchome. Jedynym przykładem w ludzkim ciele jest czaszka, która według Sciencethinking.org składa się z wielu warstw. Witryna GetBodySmart.com zwraca uwagę na cztery połączenia szwów czaszki: łuskowate, strzałkowe, koronalne i lambdoidalne. Według Kliniki Mayo, po urodzeniu dziecka włókniste tkanki szwów są bardziej miękkie i rozstawione. Dzięki temu czaszka rośnie wraz z rozszerzaniem się mózgu, dlatego należy uważać na głowę noworodków. Gdy dziecko rośnie, stawy łączą się i sztywnieją.
Syndesmosis
Syndesmosis to termin używany, gdy jedna kość łączy się z drugą grubą tkanką włóknistą (zwykle chrząstką). Ze wszystkich nieruchomych stawów w ciele są one najliczniejsze. Według strony internetowej Sciencethinking.org, Uniwersytetu Narodów Zjednoczonych i Uniwersytetu Południowej Dakoty, przykładami syndesmozy są staw piszczelowo-strzałkowy, który jest połączeniem między piszczelem a strzałką znajdującą się w pobliżu kolana; staw mostkowo-żebrowy, który jest połączeniem żeber z mostkiem; manubrium, które łączy mostek i obojczyki; połączenie między kością łokciową a promieniem, znajdujące się na przedramieniu; spojenie łonowe zlokalizowane w miednicy, połączenie między kością potyliczną i klinową, znajdujące się u podstawy czaszki; nasadowe płytki wzrostu, które kostnieją i stają się kośćmi wraz z wiekiem, najczęściej występujące w kościach długich, takich jak piszczel.