Zawartość
Autoportrety prowadzą nas do starożytności, kiedy faraonowie mieli duże rzeźby z kamieni reprezentujących siebie i swoje rodziny. Artysta zawsze mógł użyć własnego ciała lub twarzy jako tańszego modelu. Potrzebował tylko lustra i mógł malować, szkicować lub rzeźbić przy użyciu tylu technik, ile chciał. Tworzenie autoportretów pomaga zwiększyć zdolności niezależnego artysty w sposób, w jaki sam sobie wybierze, umożliwiając mu poznawanie różnych technik i stylów.
Artyści zazwyczaj malują się podczas nauki (Photos.com/Photos.com/Getty Images)
Obrazy
Najpopularniejszy rodzaj autoportretu jest namalowany. W okresie renesansu malowanie eleganckich autoportretów było dość popularne. Anthony Van Dyck, Peter Paul Rubens i Rembrandt Harmensz van Rijn to tylko niektórzy artyści, którzy sami malowali wiele zdjęć. Prace te miały realistyczny i niezwykle szczegółowy charakter.
Fotografia
Fotografowie często tworzą autoportrety w celach promocyjnych. Oni także mogą je tworzyć po prostu z powodu braku dostępnych modeli, które mogą być drogie i trudne do znalezienia. Fotografowie mogą bawić się technikami oświetleniowymi i innymi modalnościami, ćwicząc i doskonaląc swoje umiejętności przed eksperymentowaniem z innymi ludźmi. Jeśli artysta uczy się reprezentować siebie w różnych pozach i aspektach, może opanować te umiejętności, fotografując innych ludzi.
Media mieszane
Technika mieszana pojawiła się w większości współczesnych artystów, takich jak Diego Velazquez, Vincent van Gogh, Pablo Picasso, a ostatnio Andy Warhol. Wykorzystanie szkiców, węgli, kolaży i fotografii, pomieszanych z farbami i innymi mediami, zapewnia różne wersje autoportretów. Wiele z najbardziej współczesnych autoportretów ma silny sens narracyjny, oferując przebłyski życia artysty.
Symboliczny
Kiedy artysta używa symboliki w swoim autoportrecie, tworzy utwór, który wykracza poza zwykłe przedstawienie jego cech. Prace przedstawiają uczucia, pomysły i życie artysty w obiektach i scenach, które uwzględnia w sztuce. Autoportrety Fridy Kahlo były wizualnymi metaforami jej życia, jej zmagań i przeżyć, takich jak ból, którego doznała w wypadku tramwajowym podczas jej wczesnych lat. Wizualizując te dzieła sztuki, trzeba myśleć abstrakcyjnie.