Zawartość
Widmowa spektroskopia w ultrafiolecie lub UV-vis jest metodą diagnostyczną, w której stosuje się światło widzialne i przylegające do niego długości fal. Spektrometr UV-Vis jest urządzeniem wykorzystującym źródło światła przechodzące przez komorę w celu wykrycia jonów metali i składników organicznych. Jest to potężna broń używana w wielu laboratoriach, ale istnieje wiele zalet i wad tej metody diagnostycznej.
Spektroskopia (Siri Stafford / Digital Vision / Getty Images)
Źródło światła
Obstruktor źródła światła kontroluje ilość światła pochodzącego ze specjalistycznej lampy, która przechodzi przez próbkę. Przeszkoda jest jedynym elementem ruchomego spektrometru UV-vis. Zaletą tego systemu jest prosta konstrukcja urządzenia. Jednak do analizy potrzebna jest nie tylko lampa emitująca wszystkie długości fali światła. Na przykład lampa deuterowa emituje fale o długości od 180 nm do 370 nm, a lampa wolframowa emituje fale o długości od 315 nm do 900 nm. Wymiana lampy jest procesem czasochłonnym.
Kalibracja
Spektrometry UV-Vis wymagają częstych kalibracji w celu utrzymania dokładności i dokładności przyrządu. Wybór rodzaju materiału, który ma być używany jako kalibrator, wymaga znajomości rodzaju próbki, która ma być analizowana. Jednak analiza próbek za pomocą UV-vis jest bardzo szybkim procesem w porównaniu z innymi metodami wykrywania próbek, takimi jak HPLC. Ta szybka analiza jest możliwa tylko dzięki odpowiedniej kalibracji.
Czułość
Technika UV-Vis jest nieinwazyjna dla próbki i charakteryzuje się wysoką czułością do wykrywania związków organicznych. Jednak rozproszone światło może stanowić problem.Dzieje się tak, ponieważ dany lekarz próbuje wykryć próbkę przy użyciu bardzo długiego zakresu długości fali lub źle zaprojektowanego instrumentu.