Zawartość

• Lepsze oglądanie
• Identyfikacja i klasyfikacja
• Wykrywanie wykonalności
• Identyfikacja struktur komórkowych

Mikrobiolodzy badają cechy mikroorganizmów, takich jak glony, bakterie, pierwotniaki, grzyby i wirusy, używając mikroskopu. Chociaż niektóre organizmy, takie jak pierwotniaki i komórki drożdży, można łatwo zobaczyć przez szkiełka, komórki bakteryjne wymagają barwienia. Naukowcy opracowali kilka metod, takich jak barwienie metodą Grama, barwienie kwasoodporne i barwienie fluorescencyjne, aby poprawić wizualizację komórek bakteryjnych i struktur komórkowych. Stosując takie metody barwienia, można zidentyfikować cechy strukturalne, które pomagają sklasyfikować bakterie.

Lepsze oglądanie

Organizmy bakteryjne są tak małe, że większość z nich jest widoczna tylko pod mikroskopem przy powiększeniu 1000 razy. Jednak zwykłe zwiększenie rozmiaru nie zapewnia dostatecznego stopnia klarowności, dlatego bakterie muszą być zabarwione przed obserwacją, aby zapewnić klarowność niezbędną do wizualizacji.

Identyfikacja i klasyfikacja

Barwienie bakterii w celu rozróżnienia typów bakterii jest znane jako barwienie różnicowe. Barwienie metodą Grama jest barwnikiem różnicowym, który umożliwia rozróżnienie bakterii w zależności od zawartości ściany komórkowej. W tej metodzie komórki bakteryjne reagują z fioletowym barwnikiem krystalicznym, aby zmienić kolor na fioletowy. Dodanie środka wybielającego powoduje, że niektóre komórki bakteryjne tracą kolor, a inne nie. Dzięki dodatkowi barwnika safraniny przebarwione komórki stają się czerwone, a komórki bakterii, które nie tracą koloru, pozostają fioletowe. Komórki, które zmieniają kolor na czerwony, nazywane są organizmami Gram-ujemnymi, a komórki, które nie zmieniają koloru na czerwony, są klasyfikowane jako organizmy Gram-dodatnie. Technika barwienia metodą Grama zapewnia szybką metodę wstępnej identyfikacji bakterii zaangażowanych w infekcje. Podobnie proces barwienia kwasoodpornego pomaga w specyficznej identyfikacji organizmów należących do klasy bakterii zwanych prątkami, takich jak Mycobacterium tuberculosis.

Wykrywanie wykonalności

W próbkach kultur bakteryjnych często ważne jest wykrycie obecności żywych komórek bakteryjnych. Metody takie jak barwienie fluorescencyjne pomagają określić, czy hodowane komórki są żywotne, czy nie. Żywe bakterie mają zdolność przekształcania chlorku 5-cyjano-2,3-ditolilu tetrazoliowego (CTC) w barwnik wykazujący czerwoną fluorescencję. Dlatego też, kiedy kultury w kolorze CTC emitują te fluorescencje, oznacza to obecność żywych bakterii. Jodek propidyny to barwnik, który działa tylko na nieożywione komórki, które mają uszkodzone błony i dlatego jest przydatny w identyfikacji martwych komórek bakteryjnych.

Identyfikacja struktur komórkowych

Barwienie zapewnia metodę wyraźnej wizualizacji różnych struktur komórkowych. Na przykład metoda barwienia Feulgena umożliwia identyfikację jądra w komórkach bakteryjnych, podczas gdy barwienie Albertem jest przydatne w wizualizacji granulek metachromatycznych. Podobnie technika impregnacji srebrem pozwala na identyfikację krętków. Wici są łatwe do zaobserwowania, gdy są zabarwione kolorem Ryu. Barwienie na zielono malachitowe pomaga zidentyfikować przetrwalniki bakterii.