Zawartość
Twoje zwierzę wykona nakłucie żyły, jeśli weterynarz stwierdzi, że potrzebuje krwi, płynów lub leków przez IV (IV). Weterynarz uspokoi zwierzę chlorowodorkiem ketaminy, aby mogło znaleźć najlepsze miejsce do pobrania krwi lub wprowadzenia dostępu. Miejsca nakłuć różnią się w zależności od gatunku zwierzęcia i jakości jego naczyń krwionośnych. Najczęstsze miejsca to przednia noga i szyja. Obszar wokół miejsca zostanie ogolony, aby weterynarz miał lepszy widok na żyły pod spodem. Wybierze żyłę wokół i znajdzie wystającą żyłę, która będzie łatwa do nakłucia. Następnie zastosuje miejscowy środek dezynfekujący zawierający jod na ogolony obszar.
Procedura
Po przygotowaniu zwierzęcia weterynarz otworzy nowy zestaw dostępu dożylnego zawierający sterylną igłę, strzykawkę i rurkę. Ściska wybraną żyłę między palcami i powoli i ostrożnie wprowadza igłę. Krew wypełni tylną część igły, gdy wejdzie do żyły. Może to zająć dwie lub trzy próby. Weterynarz zabezpieczy igłę na miejscu taśmą, aby zapobiec przemieszczeniu i przymocuje strzykawkę lub rurkę do końcówki igły. Strzykawka jest używana, jeśli potrzebna jest próbka krwi lub jeśli zostanie podany lek. Rurka będzie służyła do dostarczania płynów. Po pobraniu krwi strzykawkę lub rurkę usuwa się, a igłę pozostawia na miejscu, jeśli potrzeba wielu próbek lub leków. Weterynarz obudzi zwierzaka, podając johimbinę neutralizującą ketaminę. Igła zostanie usunięta, a miejsce ponownie zdezynfekowane jodem. Na miejsce nakłucia zostanie założony mały opatrunek.
Poprawa
Istnieje kilka skutków ubocznych nakłucia żyły. Wokół miejsca wkłucia może wystąpić niewielki obrzęk lub zaczerwienienie, które zwykle ustępuje w ciągu kilku godzin. Twój weterynarz może chcieć zatrzymać zwierzę w biurze przez kolejne 30 minut, aby upewnić się, że nie ma reakcji alergicznej na którykolwiek z leków. Reakcje są rzadkie, ale mogą prowadzić do szoku, a nawet śmierci. Objawami reakcji są drżenie, potknięcia i konwulsje. Weterynarz poda dawkę adrenaliny, aby zwalczyć szok, jeśli zwierzę zareaguje.
