Zawartość

• Fitoplankton
• Fitoplankton: okrzemki i wiciowce
• Fitoplankton: sinice i kocolitoforydy
• Fitoplankton: kryptofiki i krzemianowłókniste
• Zooplankton
• Zooplankton: pierwotniaki
• Zooplankton: widłonogie i inne skorupiaki
• Inny zooplankton
• Necton

Strefa foticzna rozciąga się od powierzchni oceanu do głębokości, gdzie światło jest bardzo rzadkie dla fotosyntezy, średnio 200 m głębokości. To miejsce jest podobne do strefy epipelagicznej, a czasami oba są uważane za równoważne. Strefa epipelagiczna jest dalej podzielona na wody przybrzeżne lub nerwowe, położone na półkach kontynentalnych i wodach oceanicznych. Strefa foticzna jest domem fitoplanktonu, zooplanktonu i neptonu.

Okrzemki znajdują się w strefie foticznej (Obrazy Comstock / Comstock / Getty Images)

Fitoplankton

Dzięki fotosyntezie jednokomórkowy fitoplankton wykorzystuje dwutlenek węgla i wytwarza tlen. Są obfite w strefie foticznej, wytwarzając około 95% całej fotosyntezy zachodzącej w oceanie. Najczęstszym fitoplanktonem są wiciowce, okrzemki, cyjanobakterie, cocolitoforidy, kryptofiki i krzemianowce.

Fitoplankton: okrzemki i wiciowce

Okrzemki mają tarcze krzemionkowe, które wyglądają jak mikroskopijne rzeźby. Najczęściej występują w strefach umiarkowanych bogatych w składniki odżywcze i obszary polarne. Z drugiej strony, w ciepłych regionach i tropikalnych wodach występują obficie wiciowce. Mają dwie wici, konstrukcje z biczem, które poruszają się w wodzie. Gdy warunki są odpowiednie, mogą być odpowiedzialni za niebezpieczne zakwity, takie jak czerwona fala. Czerwona fala może być niebezpieczna, gdy wiciowce wytwarzają toksyny niebezpieczne dla ludzi. Epizody te są rzadkie, a czerwony przypływ występujący w pobliżu zaludnionych obszarów jest zawsze reklamowany publicznie.

Fitoplankton: sinice i kocolitoforydy

Cyjanobakterie występują częściej w strefie oceanicznej tropików. Ponieważ mogą przekształcać azot w użyteczną formę, zwaną wiązaniem azotu, cyjanobakterie są ważne dla wód ubogich w składniki odżywcze. Kocolitoforydy są najliczniej występującym fitoplanktonem występującym zarówno w strefach nerwowych, jak i oceanicznych epipelagii.

Fitoplankton: kryptofiki i krzemianowłókniste

Cryptophyceae są obfite w wodach przybrzeżnych, ale nie były badane z dużym zainteresowaniem. Umiarkowane i polarne krzemianowłókniste kwitną jak wiciowce, ale generalnie nie są niebezpieczne.

Zooplankton

Zooplankton to konsumenci w strefie foticznej. Zwierzęta te są mięsożerne, roślinożerne lub wszystkożerne. Ich wielkość waha się od jednokomórkowych pierwotniaków do dużych meduz, które mogą ważyć do 2500 kg.

Zooplankton: pierwotniaki

Do zooplanktonów pierwotniakowych należą wiciowce, orzęski, otwornice i radiolaria. Niektóre pierwotniaki mogą również wytwarzać fotosyntezę, więc są uważane za fitoplankton.

Zooplankton: widłonogie i inne skorupiaki

Kopopody to małe skorupiaki występujące niemal wszędzie w strefie foticznej. W rzeczywistości można je uznać za największą grupę zwierząt na świecie. Kopopody są przeważnie roślinożercami, żywiącymi się fitoplanktonem. Krills są ważnym źródłem pożywienia dla wielorybów, ryb i ptaków morskich.

Inny zooplankton

Salps, pteropidy, larwy, robaki strzały i cnidaryści znajdują się również w strefie foticznej. Salpa są roślinożerne; filtrują fitoplankton siecią śluzu. Pteropídeos to morskie ślimaki, które pływają za pomocą „skrzydeł”, które są właściwie przystosowanymi stopami. Larwy pływają w „domu” śluzu, który również przechwytuje pływający fitoplankton. Cnidarianie lub meduzy to radialne symetryczne zwierzęta, które występują w różnych formach, ale zazwyczaj mają parasol i dzwon. Robaki strzały są drapieżnikami zooplanktonu, żywiąc się głównie widłonogami.

Necton

Netecons są największymi i najbardziej oczywistymi zwierzętami w strefie foticznej, ale także najmniej licznymi. Są to ryby, ssaki morskie, robaki, gąbki, mięczaki, rozgwiazdy i gady. Chociaż niektóre z tych dużych zwierząt żywią się rybami, inne, jak brodaty wieloryb, żywią się planktonem.