Zawartość
Erozja to zużycie gleby lub skał spowodowane wiatrem, deszczem, rzekami, lodem i grawitacją. Erupcja wulkanu wytwarza lawę, popiół i gazy. Te szczątki tworzą nowe osady, magmowe formacje skalne i formy terenu. Wulkany bezpośrednio powodują ograniczoną erozję; dno nowej warstwy lawy przenosi wierzchnią warstwę gleby lub lekko skonsolidowane osady. Erupcje wulkanów są pośrednimi przyczynami znacznej erozji w wyniku działania szczątków wulkanicznych w atmosferze, lądzie i wodzie.
Klimat
Erupcje wulkanów wytwarzają atmosferyczną mgiełkę złożoną z zawieszonych cząstek pyłu lub aerozoli. Pochłaniają one promieniowanie słoneczne, rozpraszają je z powrotem w kosmos i tworzą na ziemi sieć efektu chłodzenia. Erupcja góry Tambora w 1815 r. Wytworzyła mgłę atmosferyczną, która rozprzestrzeniła się po całej półkuli północnej i uczyniła rok 1816 „rokiem bez lata”. opady śniegu i mróz występowały w czerwcu, lipcu i sierpniu. Opady te spowodowały erozję krajobrazów.
Kwaśny deszcz
Wulkany wydzielają siarkę i dwutlenek węgla. Gazy te rozpuszczają się w wodzie deszczowej i powodują kwaśne opady. Kwaśne deszcze powodują erozję wapienia, rozpuszczając skałę węglanową i powodując pęknięcia i jaskinie.
Lahares
Lahare to katastrofalne strumienie błota. Śnieg i lód na szczytach dużych wulkanów charakterystycznych dla tych w Górach Skalistych Ameryki na północy oraz w Andach w Ameryce Środkowej i Południowej. Ciepło wytwarzane przez erupcję topi śnieg, co z kolei powoduje duże osuwiska na zboczu wulkanu . Te osuwiska wyrywają drzewa i powodują erozję gruntu i pokrywy skalnej. Lahares może zniszczyć całe społeczności. W wyniku erupcji Nevado del Ruiz w Kolumbii zginęło 23 000 osób.
Tamy
Znaczne ilości lawy, gruzu skalnego i popiołu z erupcji wulkanu mogą zmienić bieg rzeki i stworzyć jeziora. Kiedy ciśnienie wody przebije się przez tę wulkaniczną barierę, kolejne powodzie powodują erozję osadów w dole rzeki. Tamy lawowe w Wielkim Kanionie przedarły się przez erę plejstocenu między 1,8 mln a 10 000 lat temu.
