Zawartość
Parvo (a dokładniej „parwowirus” lub „psi parwowirus”) jest chorobą, która może być śmiertelna dla psów. Jest niezwykle zaraźliwa, łatwo przechodząc od jednego psa do drugiego. Wirus zwykle znajduje się na ziemi, gdzie zakażone zwierzęta uległy wypróżnieniu. Może przetrwać w tym typie środowiska przez długie okresy czasu i rozprzestrzeniać się, gdy wchodzi w kontakt ze stopą lub stopą zwierzęcia.
Objawy
Wymioty i biegunka to dwa typowe objawy zakażenia parwowirusem. W większości przypadków jest ciężka, ale u niektórych psów może być jaśniejsza. Ponadto zakażone psy zwykle mają gorączkę i są podatne na ospałość, także z obrzękniętymi węzłami chłonnymi. Objawy takie wystarczają do przeprowadzenia badania, ale nie do zdiagnozowania zakażenia, ponieważ istnieją inne choroby psów, które wywołują te same objawy.
Badanie krwi
Lekarze weterynarii mogą wykonać badania krwi w celu potwierdzenia obecności psiego parwowirusa. Dokładniej, pełna morfologia krwi jest prawidłową procedurą. Psy z tą chorobą mają bardzo małe ilości białych krwinek. Jednak ten wynik nie potwierdzi ostatecznie obecności parwowirusa. Istnieją inne problemy, które mogą prowadzić do zmniejszenia liczby białych krwinek, ale każdy z nich wymaga również intensywnego leczenia. Jeśli wynik wykazuje prawidłową liczbę białych krwinek, można wykluczyć zakażenie parwowirusem.
Badanie stolca
Następnym krokiem do potwierdzenia parwowirusa jest zbadanie kału zwierzęcia. Ogólnie stołek będzie miał bardzo silny zapach, co jest kolejnym znakiem ostrzegawczym. Wyniki badań krwi mogą być mylące, ponieważ zawsze są ostatnie - jeśli test nie zostanie przeprowadzony prawidłowo, możesz mieć fałszywie negatywny wynik. Ponadto psy, które niedawno zostały zaszczepione przeciwko parwowirusowi, mogą wykazywać fałszywie dodatni wynik.
Leczenie
Nie ma lekarstwa na parwowirusa, a niektóre psy muszą zostać poddane eutanazji po zakażeniu. Jednak wiele psów wyzdrowieje z choroby. Głównymi przeszkodami w wyzdrowieniu są odwodnienie i wtórne infekcje. Większość psów będzie musiała być hospitalizowana przez co najmniej kilka dni i leczona antybiotykami, aby dać układowi odpornościowemu czas na walkę z chorobą. Nawet po pełnym wyzdrowieniu psy te powinny być trzymane z dala od innych zwierząt przez co najmniej dwa miesiące.
Zapobieganie
Najlepszym sposobem ochrony psa przed parwowirusem jest szczepienie się przeciwko tej chorobie. Zdezynfekuj zabawki lub inne przedmioty, które mają kontakt z zainfekowanym psem, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Nawet pies, który wyzdrowiał z parwowirusa, może zostać ponownie zainfekowany, więc postępuj zgodnie z tą samą procedurą przed zabraniem psa do domu. Chociaż istnieją konkretne produkty mające na celu dezynfekcję obszaru dotkniętego parwowirusem, można również użyć roztworu wybielacza i zwykłej wody.
