Zawartość
Różnorodność i bogate dziedzictwo kulturowe Meksyku nigdzie nie jest bardziej widoczne niż w tańcach ludowych. Meksykański taniec ludowy, zwany „Ballet Folklorico”, jest tradycją zachowaną kulturowo i przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Chociaż tańce są powszechne w całym Meksyku, każdy z 31 stanów ma swój własny styl. Niektóre z tych stylów stały się znane na całym świecie i zaczęły definiować sam Meksyk.
Rdzenny wpływ
Taniec ludowy wywodzi się z prekolumbijskiej epoki mezoamerykańskich cywilizacji Meksyku. Aztekowie, Majowie i Toltekowie tańczyli w rytuałach religijnych i świętach świeckich. Flety, bębny i marakasy używane przez rdzenną ludność stanowią dużą część tego, co określa tradycyjny meksykański taniec ludowy.
Wpływy europejskie
Kiedy Hiszpanie przybyli do Ameryki na początku XVI wieku, przywieźli ze sobą niektóre z popularnych europejskich tańców tamtych czasów. Co najważniejsze, przywieźli własny taniec flamenco, którego wpływ na meksykański taniec ludowy można zobaczyć w kolorowych i jasnych strojach oraz silnym użyciu folklorystycznej hiszpańskiej gitary. Hiszpanie przywieźli także tańce takie jak Waltz, Polka, Ballet i Shottishe do Meksyku, a wszystko to przyczyniło się w jakiś sposób do rozwoju meksykańskiego tańca ludowego.
Jacinto Region
Narodowy taniec Meksyku, Jarabe Tapatía, pochodzi ze znanej stolicy Jacinto, Guadalajara. Ten wibrujący taniec oparty jest głównie na tańcach europejskich, takich jak Flamenco. Zwykle wymaga użycia kapelusza iz tego powodu zyskała amerykańską nazwę „meksykański taniec kapelusza”. Piosenka Mariachi Jarabe'a Mapaty, jej wspaniałe sombreiros, tradycyjne „charro” i kowbojskie fantazje stały się światowymi symbolami Meksyku.
Michoacan Region
„La Danza de los Viejitos”, czyli „Taniec starych ludzi”, jest oryginałem ze stanu Michoacan. Będąc jednym z najstarszych tańców ludowych w Meksyku, jest przed hiszpańskim podbojem XVI wieku. W nim młodzi ludzie i dzieci przebierają się za starszych mężczyzn i kuleją, aż skaczą, by kibicować publiczności energicznym tańcem. Uważa się, że taniec był hołdem dla prekolumbijskiego boga ognia, Huehueteotl, zwanego również „Starym Bogiem” lub „Dziadkiem Ognia”.
Guerrero
Guerrero twierdzi, że jest to jeden z najsłynniejszych tańców ludowych w Meksyku „La Danza del Venado” lub „The Deer Dance”. W nim tancerze naśladują pełne wdzięku ruchy jelenia. Taniec ma swoje początki w regionie ludu Yaqui, Guerrero, który miał niewiele źródeł pożywienia i ufał jedzeniu jelenia. Pierwotnie było to błogosławieństwo dla udanego polowania.
Veracruz
Veracruz jest domem tańca ludowego Son Jarocho. Ten tańczący taniec jest wykonywany przez parę na specjalnej drewnianej platformie lub „huapango”, która działa jak deska dźwiękowa dla energicznych kroków tancerzy. Można ją określić jako połączenie tańców regionalnych i flamenco oraz otwartą przestrzeń dla międzynarodowej sławy muzyki „La Bamba”.
